Özet:

Osmanlı döneminde “şehreminliği” olarak görev yapan yerel yönetimler, 1930 yılında resmî statüye kavuşmuş ve bu mekanizmalarla merkezî yönetimin yanı sıra kentlerin yönetimi desteklenmeye devam etmiştir. 20. yüzyıl itibarıyla temelleri atılan ve gelişen sosyal devlet anlayışı, bugün sosyal belediyecilik olarak adlandırdığımız “vatandaş-yönetim” birlikteliğini desteklemektedir. Kamu yönetiminde merkezden yönetim ve yerinden yönetim olmak üzere iki tür yönetim biçimi bulunmaktadır. Yerinden yönetim mekanizmalarından olan belediyelerin temel görevlerinden biri, yetki sahibi oldukları yerleşim biriminde ikamet eden vatandaşların ihtiyaç ve taleplerine yönelik hizmet modelleri geliştirmek ve uygulamaktır. Son yıllarda özellikle dezavantajlı gruplar olarak ifade edilen kadınlara yönelik hizmetler, yerel yönetimlerin üzerinde durduğu önemli konulardan biridir. Bu kapsamda, kadınların ihtiyaç ve taleplerine göre, yerel yönetimlerin hizmetleri yıllar içinde değişim göstermiştir. Bu çalışma ile Türkiye’de yerel yönetimlerin kadınlara yönelik hizmetleri, toplumsal cinsiyet açısından değerlendirilmiştir. Çalışmada; kadınlara yönelik hizmetleri ile basında sıkça yer alan, toplumsal cinsiyet eşitliği temelinde fark yaratan web sayfasında kadına yönelik çalışamalarına yer veren, partisine bakılmaksızın büyükşehir veya ilçe belediyeler gayeli olarak seçilmiştir.. Nitel araştırma yönteminin benimsendiği çalışmada veriler içerik analizi yöntemine göre çözümlenmiştir. Araştırma kapsamına alınan belediyelerin kadınlara yönelik hizmetleri içinde toplumsal cinsiyet eşitliğini sağlamayı amaçlayan faaliyetleri incelenmiştir. Elde edilen verilere göre yerel yönetimlerin kadınlara yönelik çok sayıda hizmet verdikleri tespit edilmiştir. Ancak verilen hizmetlerin kadınların toplum içindeki statülerini yükseltmekten ve çalışma yaşamına katılımını sağlamaktan ziyade toplumun kadına atfettiği geleneksel rol ve görevlerini güçlendirmeye yönelik olduğu ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler: