Özet:

Klasik dönemde tefsir literatürü içinde Tefsir’in yararlandığı (istimdât) ilimlerden bahsedilmiştir. Fakat Tefsir’in bunlarla ilişki boyutuna detaylıca değinilmemektedir. İbn Âşur konuyu bu ilişki boyutuna değinerek tekrar ele almıştır. Klasikte istimdât kapsamında zikredilen Kelam, Fıkıh ve Kıraat gibi bazı ilimlere dair değerlendirmeleri önemlidir. Özellikle Kelam ve Fıkıh gibi ilmiler ona göre Tefsir’in istimdâdı kapsamında görülmez. O, bunun için bazı gerekçeler ileri sürmektedir. Fakat bunları detaylı bir şekilde ele almamaktadır. Onun istimdât kapsamına dahil ettiği ve etmediği ilimler temelde Tefsir’in mahiyetiyle ilgili görüşlerine dayanmaktadır. Bu konuyla ilgili yaklaşımları bazı açılardan tartışılabilir. Ancak tefsir literatüründe ele alınan istimdât meselesini farklı gerekçelerle yeniden ele alması ve bazı ilimleri klasikteki kabulün aksine istimdâtın kapsamına dahil etmemesi tefsir araştırmaları için önemli görünmektedir. Bu sebeple onun ilgili görüşlerinin genelde Tefsir’in mahiyeti, özelde de diğer ilimlerle ilişkisi hakkında yapılan tartışmalara katkı sağlayacağını düşünmekteyiz. 

Anahtar Kelimeler: