Objective: To estimate lipid peroxidation and the antioxidant defense capacity of dialysis patients and the effects of different types of dialysis membranes on these parameters. Methods: Fifty-four dialysis patients and 30 healthy controls were included in this study. Ten of the dialysis patients were on continuous ambulatory peritone- al dialysis treatment and the rest were on hemodialysis with either polycarbo- nate membrane (n=10) or hemophan membrane (n=34). Polycarbonate memb- ranes were switched with a vitamin E-coated dialyzer in the subsequent dialysis session. Total antioxidant status and malondialdehyde levels were studied to determine the antioxidant defense capacity and lipid peroxidation, respectively, before and after the dialysis session. Results: Plasma total antioxidant status levels were lower (1.51±0.2 mmol/l vs. 1.75±0.20 mmol/l p<0.05) and malondialdehyde levels were higher (2.2±1.17 nmol/ml vs. 0.60±0.20 nmol/ml p<0.05) in all dialysis patients compared to the control group. After one hemodialysis session, there were no significant alterations in parameters for either type of dialysis membrane. Conclusion: All dialysis patients have an increased oxidative status. A single hemodialysis session with different dialysis membranes does not seem to signi- ficantly change the oxidant or antioxidant levels. Key Words: antioxidant status, malondialdehyde, hemodialysis, peritoneal dialysis. DİYALİZ HASTALARINDA LİPİD PEROKSİDASYON VE ANTİOKSİDAN KAPASİTESİ: Farklý Diyaliz Membranlarý ile Yapýlan Tek Bir Diyaliz Seansýnýn Etkileri ÖZ Amaç: Bu çalışmanın amacı diyaliz hastalarının lipid peroksidasyon ve antiok- sidan savunma kapasitelerini tespit etmek ve değişik tipteki diyaliz membran- larının bu parametreler üzerine etkilerini göstermektir. Metot: Çalışmaya 54 diyaliz hastası ve kontrol grubu olarak 30 sağlıklı birey alındı. 54 diyaliz hastasının 10’u periton diyalizi, 44’ü hemodiyaliz hastasın- dan oluşmaktaydı. Hemodiyaliz hastaları polikarbonat (n=10) ya da hemophan membran (n=34) kullanılarak hemodiyalize alınmaktaydı. Polikarbonat memb- ran kullanılan grupta, sonraki diyaliz seansında membranlar vitamin-E kaplı dializer ile değiştirildi. Antioksidan savunma kapasitesi ve lipid peroksidas- yonunu belirlemek için total antioksidan durumu ve malondialdehid seviyeleri diyaliz öncesi ve diyaliz sonrasında çalışıldı. Sonuçlar: Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında tüm diyaliz hastalarında plaz- ma total antioksidan seviyesi daha düşük (1.51±0.2 mmol/L ‘ye karşı 1.75±0.20 mmol/L p<0.05) ve malondialdehit seviyesi daha yüksek (2.2±1.17 nmol/mL’ ye karşı 0.60±0.20nmol/mL p<0.05) bulundu. Bir hemodiyaliz seansı sonra- sında tüm diyaliz membranları için parametrelerde anlamlı değişiklik tespit edilmedi. Sonuç: Tüm diyaliz hastaları artmış bir oksidatif duruma sahiptirler. Farklı tip- te diyaliz membranları ile yapılan tek bir diyaliz seansı oksidan ve anti-oksidan seviyelerini anlamlı olarak değiştirmiyor gibi gözükmektedir. Anahtar Kelimeler: Antioksidan Durum, Malondialdehit, Hemodiyaliz, Pe- riton Diyalizi.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|