Görüntüleme
4
İndirme
6
XIX. yüzyılın ikinci yarısından itibaren, ilerleme adına, fıkıh düşüncesinin yenilenmesini savunan modern fikir akımları ortaya çıkmıştır. Bunların en önemlilerinden biri öncülüğünü Cemâleddin Efgânî, Muhammed Abduh ve Reşîd Rızâ gibi yenilikçi düşünürlerin yaptığı Mısır merkezli modern yenilik hareketidir. Bu hareketin temel tezi, klasik fıkıh usulünün ilke ve kavramlarının yenilenmesi gerektiğidir. Yeni bir anlayışla yorumlanması gereken ilkelerden biri de “zamanın değişmesiyle hükümlerin değişmesi” kaidesidir. Klasik fıkıh geleneği ve Mecelle, ahkâmın değişmesi kaidesinin nassla sabit olmayan örf ve âdete dayalı ikincil hükümlerde geçerli olduğunu kabul eder. Modern yenilik hareketleri ise, Mecelle sonrasında, klasik yaklaşımın ahkâmın değişmesi kaidesine getirdiği sınır ve kayıtları dikkate almamış, onu sınırsız bir şekilde genişletmiş ve fıkıhta yenilenme projesinin en önemli argüman ve dayanağı haline getirmiştir. Ahkâmın değişmesi kaidesi, Muhammed Abduh’un hukuk ve yenilenme görüşünün de temel unsur ve prensiplerinden biridir. O, bu kaideyi, klasik fıkıh düşüncesinden farklı değerlendirmiş; örfe dayalı hükümlerle sınırlamamış, fıkhın muhtelif alanlarına dâhil hükümlerin tümünü kapsayacak şekilde genişletmiştir. Abduh’un değişim düşüncesi, maslahat ilkesine dayanır. O, dinin değişmez hükümlerini itikad ve ibadet alanları ile sınırlı tutmuş, muamelat sahasının ise bütünüyle değişim sahası olduğunu iddia etmiştir. Abduh’a göre, muamelat sahasında en önemli delil maslahattır. Maslahatlar ise çağa ve zamana göre değişir. Bu nedenle, muamelat hükümleri her çağın değişen maslahat ve şartlara göre değişmelidir. Öyle ki, maslahat ilkesiyle çelişen nasslar terk edilebilir. Bu makalede Muhammed Abduh’un ahkâmın değişmesi kaidesi çerçevesindeki görüşleri incelenecek ve değerlendirilecektir.
Since the second half of the nineteenth century, modern intellectual movements have emerged that advocated the renewal of fiḳh thought in the name of progress. One of the most important of these was the Egyptian modernist school led by reformist thinkers such as D̲j̲amāl al-Dīn al-Afg̲h̲ānī, Muhammad ‘Abduh and Rashīd Rizā. The basic thesis of this school is that the principles and concepts of classical uṣūl al-fiḳh need to be renewed. One of these principles is “change of rulings with the change of time”. Classical Islamic Law and the Med̲j̲elle recognized that the principle of change of rulings applies to secondary rulings based on custom (‘urf) that are not fixed by text (naṣṣ). The modernist schools, on the other hand, did not take into account the limits and restrictions imposed by the classical approach on the principle, expanded it unlimitedly, and made it the most important argument and basis of the project of renewal in fiḳh. The principle of the change of rulings is one of the basic elements of ‘Abduh’s view of law and renewal. He evaluated this principle differently from classical Islamic Law and did not limit it to customary rulings, but extended it to the whole fiḳh. ‘Abduh’s view of change is based on the idea of maṣlaḥa (interests). He confined the unchangeable rules of the religion to the faith and rituals (‘ibādāt) and claimed that the bilateral contracts (mu‘āmalāt) was a field of change. According to ‘Abduh, the most important evidence in mu‘āmalāt is maṣlaḥa. Maṣlaḥa varies according to age and time. For this reason, the rulings in mu‘āmalāt should change according to the changing interests and conditions of each age and time. In this article, the views of Muhammad ‘Abduh within the framework of the rule of changing the rules will be examined and evaluated.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
