Atıf Sayısı
8
Görüntüleme
10
İndirme
1
Enterokoklar özellikle 1980'lerden sonra en önemli nozokomiyal enfeksiyon etkenlerinden biri haline gelmiş ve antibiyotiğe dirençli fırsatçı patojenler olarak dikkatleri üzerine çekmişlerdir. Son yıllarda çoklu antibiyotik direnci gösteren enterokok suşlarının ortaya çıkması ile enfeksiyonlarda kullanılan mevcut tedavi yöntemlerinin uygulanabilirliği kısıtlanmış ve glikopeptid, penisilin ve aminoglikozit grubu antibiyotiklere direnç geni taşıyan enterokok enfeksiyonları halk sağlığını tehdit eder olmuştur. Özellikle vankomisin ve teikoplanin gibi glikopeptid grubu antibiyotiklere kazanılmış ve indüklenebilir yüksek seviyede direnç içeren Vankomisine Dirençli Enterokok (VRE) suşlarının sayısı giderek artmıştır. Şu ana kadar enterokoklarda van A'dan van G'ye kadar vankomisin direncinden sorumlu olduğu bilinen yedi farklı gen kümesinin dizilemesi yapılmış ve varlığı gösterilmiştir. Bu gen kümelerinden en iyi tanımlananı van A ve van B kümeleri olup klinik enterokoklarda en çok karşılaşılan direnç tiplerini oluştururlar. Van A tipi direnç gösteren VRE suşlarında görülen direncin nedeni, hücre duvarındaki peptidoglikan öncüsü D-ala-D-ala dipeptidinin, D-ala-D-lak depsipeptidi ile yer değiştirilmesi sonucu glikopeptidin 1000 kat daha az ilgiyle substratına bağlanabildiği bir modifikasyon ile vankomisinin hücre duvarı sentezini inhibe etmesinin engellenmesidir. Van C, Van E ve Van G tipi dirençlerde ise D-ala-D-serin şeklinde değişim söz konusudur. Bu direnç genlerinin enterokoklar arasında ve özellikle diğer Gram pozitif bakterilere plazmid ve transpozonlar aracılığıyla aktarımı, direncin hızla yayılmasına neden olarak tehlikeli boyutlara ulaşmıştır. Bu derlemede tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de geliştirdiği direnç mekanizmaları ile antibiyotik direncinin yayılımına yol açan enterokoklarda direnç kaynaklarının moleküler mekanizmaları irdelenmiş ve bu direnç kaynaklarının bilinmesinin, direncin önlenmesi ve yeni antibiyotik kullanım politikaları geliştirilmesi açısından önemi vurgulanmıştır.
Enterococcus, especially after the 1980s, has become one of the most important nodocomial infectious factors and has attracted their attention as opportunistic pathogens resistant to antibiotics. In recent years with the appearance of multi-antibiotic resistance enterococcus juices, the applicability of existing therapeutic methods used in infections has been limited and enterococcus infections carrying anti-antibiotic resistance genes have threatened public health. In particular, the number of Vankomycin-resistant Enterococcus (VRE) juices, which are acquired to antibiotics in the group of glycopeptids, such as vancomycin and thyroplanin, and which can be induced at a high level of resistance, has increased. So far, seven different genes, known to be responsible for the resistance of vancomycin from van A to van G in enterococcus, have been sorted and shown to exist. The best-defined of these genes are van A and van B groups, which are the most common types of resistance in clinical enterococcus. The cause of resistance in VRE vessels that show resistance of type A is the prevention of the cell wall peptidoglycan predecessor D-ala-D-ala dipeptide, a modification resulting from the replacement of D-ala-D-lak depeptide, where the glycopeptide can be connected to the substrat with 1000 times less interest, and the inhibition of vancomy to inhibit the cell wall synthesis. Van C, Van E and Van G resistance is a change in the form of D-ala-D-serin. The transmission of these resistance genes between enterococcus and especially other Gram-positive bacteria through plasmids and transposons has reached dangerous dimensions, causing the rapid spread of resistance. In this collection, the molecular mechanisms of the sources of resistance in enterococcus that lead to the spread of antibiotic resistance and the resistance mechanisms developed in our country, as well as throughout the world, and the importance of the knowledge of these sources of resistance, the prevention of resistance and the development of new policies of antibiotic use.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
