Abstract:

Her toplumun, gündelik yaşamın çeşitli alanlarında belirli durumlar için kullandığıkendine özgü dilsel davranışmodelleri vardır. Selamlaşma, vedalaşma, hitap şekilleri ve nezaket kurallarıda sosyal yaşamın en önemli iletişim rutinleri arasındadır. İletişimin başlatılmasıve sonlandırılmasıbu rutinlerle gerçekleşir. Toplumsal bir norm olan bu tür dilsel davranışkalıplarıtoplumdan topluma, kültürden kültüre önemli farklılıklar gösterebilmekte, bu nedenle kültürlerarasıiletişimde yanlışanlamalar, yanlışyorumlar ortaya çıkabilmektedir. Örneğin, Türkiye’de yabancıbirisine hitap ederken bay veya bayan oluşuna göre “amca/teyze” ya da “birader/bacım” gibi ifadeler sıklıkla kullanılırken, Almanya’da böyle bir şey söz konusu değildir. Bir Alman’a bu sözcüklerle hitap edildiği zaman, ilgili kişi; “ben senin/sizin nereden amcan/ız, teyzen/iz oluyorum” vs. diyerek tepki gösterecektir ve bunu söyleyeni normal birisi olarak değerlendirmeyecektir. Henüz iletişimin başında bu tür olumsuzlukların yaşanmamasıve arzu edilmeyen ön yargıların oluşmamasıiçin yabancıdil öğrenenlerin, dilini öğrendikleri toplumun kültürel davranışmodellerini de öğrenmeleri gerekir.

Keywords: