Abstract:

Polonya’nın Avrupacılık politikaları, 1569 Lublin Birliği ve 1918 Prometheism doktrinine kadar uzanmaktadır. Devlet geleneğinden yola çıkarak Polonya, yüzyıllardır kendine özgü bir şekilde Avrupacılık politikalarını geliştirmiştir. 1930’lar dönemini ele aldığımız zaman, Polonya için Rusya’yı çevreleme politikalarına paralel sürdürülen Avrupacılık eğiliminin Intermarium siyasetiyle tekrar revaçta olduğunu görmek mümkündür. 1980’ler işçi hareketinin güçlenmesi ve egemenliğin sağlanmasıyla birlikte, Avrupacılık eğilimi yeni bir boyut kazanmış ve Avrupa Birliği’ne üyelik hedefiyle sonuçlanmıştır. Polonya, 1989’da başlatılan Avrupa Birliği ile bütünleşme politikalarının sonucu olarak, 2004’te 5. Genişleme çerçevesinde Avrupa Birliği’ne katılmıştır. Avrupa bölgesel bütünleşme süreci açısından Polonya siyaseti adına Lech Wałęsa, Aleksander Kwaśniewski, Donald Tusk ve Radosław Sikorski’nin çalışmaları azımsanmayacak derecede önemli ve etkilidir. Avrupa Birliği’ne üyelik kazanmasıyla birlikte, Polonya aktif bir şekilde Doğu Avrupa’da bütünleşme politikalarını üstlenmiş ve Avrupa Komşuluk Politikası kapsamında Doğu Ortaklığı stratejisini ileri sürmüştür. Polonya, Ukrayna dış politikasında amaç olarak Avrupacılık çizgisini desteklemekle birlikte, Ukrayna ile temasları yoğunlaştırmak ve ikili görüşmeleri sürdürmek için istikrarlı bir biçimde çalışmaktadır. Ukrayna kamuoyundaki hâkim görüşe göre, Polonya ve Litvanya, Ukrayna’nın Avrupa Birliği’ndeki temsilcileri veya bir başka deyişle ‘avukatları’ olarak kabul edilmektedir. Turuncu Devrim ve Euromaidan hareketi üzerinden bir değerlendirme yapılırsa, Avrupacılık vektörünü tercih edecek demokratik Ukrayna, Polonya devletinin güvenliği açısından garantör bir ülke olarak görülmektedir. Buna karşılık Polonya, gerek Ukrayna devleti gerek Ukrayna toplumu için Batı ile ilişkilerinde önemli bir müttefiktir.

Keywords: