Özet:

Bu çalışmanın konusu devlet üniversitelerinde çalışan akademisyenlerin sendikal bağlılık düzeylerinin demografik veriler bağlamında araştırılmasıdır. Akademisyenlerin sendikal bağlılık düzeylerinin belirlenmesi amacıyla nicel araştırma yöntemlerinden biri olan tarama yöntemi uygulanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak ise anket kullanılmıştır. Anket, demografik sorulardan ve Gordon vd. (1982) tarafından hazırlanan sendikal bağlılık ölçeği olmak üzere toplam iki bölümden oluşmaktadır. Çalışmada veri toplama süreci sonucunda 416 sendikalı akademisyenden elde edilen anket verileri değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Araştırmada akademisyenlerin cinsiyet, sendikal kıdem, akademik kıdem ve akademik unvanları ile sendikal bağlılık arasındaki ilişki incelenmiştir. Elde edilen verilerin analiz kısmında, güvenirlik ve geçerlik analizi, faktör analizi, t testi ve ANOVA testi uygulanmıştır. Analiz sonucunda, akademisyenlerin sendikal bağlılık düzeylerinin ortalaması 1,76±0,86 olarak bulunmuştur. Cinsiyet, akademik kıdem ve akademik unvan ile sendikal bağlılık arasında istatiksel açıdan anlamlı bir ilişki olmadığı ortaya çıkmıştır. Ancak sendikal kıdem ile sendikal bağlılığın alt boyutlarından olan sendikal sadakat, sendikal sorumluluk ve sendikal çaba arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Sendikal kıdem arttıkça, akademisyenlerin sendikal sadakat, sendikal sorumluluk ve sendikal çaba düzeylerinin düştüğü sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: