ASOS INDEKS
Views
7
1990’larda kurulan yeni dünya düzeninin iki temel unsuru liberal ekonomi ve demokrasi olmuştur. Bu makale, neo-liberal politikaların geleneksel ve otoriter siyasi yapılar üzerindeki etkisini KİK ülkeleri olan Katar ve Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) örnekleri üzerinden incelemeyi hedeflemektedir. Dinin ve aşiret geleneğinin siyasi yönetimde hala etkin olduğu monarşiyle yönetilen bu iki ülke ‘’otoriter’’ rejimlerin incelenmesi için uygun örneklerdir. Katar ve BAE petrol ve gaz gelirleri ile dünya piyasalarına eklemlenip zenginleşirken bu süreçte bir takım siyasi açılımlarla liberalleşmeyi kısmen deneyimlemişlerdir. Ancak bu liberalleşme adımları siyasi yapıda gerçek bir dönüşüme ve demokratikleşmeye yol açmamıştır. Bu çalışmanın amacı ekonomik liberalleşmenin tezahürü olan küresel piyasalar ile ticari ve finansal anlamda derin bir entegrasyona rağmen, otoriter yönetim şekillerinin ciddi siyasi değişimlere uğramamasının nedenlerini bu iki ülke üzerinden incelemektir. Çalışma, KİK ülkelerinin serbest ticaret ve finansal liberalizm üzerinden tanımladıkları piyasa ekonomisi modeline tüketim kültürünü de eklemleyerek vatandaşlarını ve küresel aktörleri ortak bir paydada buluşturma başarılarının otoriter siyasi yapının sürekliliğini sağlamada önemli bir rol oynadığını öne sürmektedir. Makalede tartışılacağı üzere neoliberal politikalar sonucu ortaya çıkan yüksek ekonomik refah ve tüketim özgürlüğü, bu toplumların otoriter devlet yönetiminin meşruluğunu sorgulamasını ve bu ülkelerdeki siyasi değişiminin derinleşmesini engellemiştir. Bu makale Katar ve BAE örneklerini inceleyerek, neoliberalizmin otoriter rejimler ile nasıl birlikte var olabildiğini gösterirken, KİK monarşilerinin siyasi liberalleşme deneyimlerinin neden derinleşmediğini ve bir takım açılımlara rağmen bu ülkelerdeki yönetimlerin nüfus üzerindeki güçlerini nasıl pekiştirebildiklerini tartışarak Ortadoğu çalışmaları literatürüne katkı sağlamayı hedeflemektedir.
The new world order that was established in the 1990s had two important elements, liberal economy and democracy. This article aims to address the impact of neoliberal policies on the traditional and authoritarian Gulf states of Qatar and United Arab Emirates (UAE). As religion and tribalism are still important features of these two monarchies, Qatar and UAE constitute proper cases for studying authoritarian regimes. Qatar and UAE while integrating themselves with the global world markets through sale of oil have also experienced partial political liberalization. However, this partial liberalization has never turned into democratization. This article aims to explore why authoritarian regimes, which have integrated themselves deeply with global markets through trade and financial liberalization fail to experience democratization in the light of Qatar and UAE cases. The article argues that Gulf monarchies` success in maintaining their authoritarian rule lies in co-opting global capitalist actors as well their local citizens through consumption culture and thus, forming an electoral coalition with them. As this article claims, high GDP per capita coupled with freedom to consume have enabled these regimes to survive without encountering any crisis of legitimacy or severe pressure to change. With its focus on two cases, Qatar and UAE, the article aims to contribute to literature by demonstrating that in sharp contrast to what has been argued, neoliberalism can coexist with authoritarianism easily and secondly, the article aims to make its contribution to Middle Eastern studies by showing how Gulf monarchies have strengthened their rule on people despite partial liberalization.
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
