Özet:

İstanbul kahvehanelerinin halk edebiyatına özellikle sözlü kültür alanının gelişmesine katkı sağlayan birer kültür ortamı olduğu bilinen bir gerçektir. 16. yüzyıldan günümüze kadar sürüp gelen aşıklık geleneğinin gelişmesi, şekillenmesi, kendini ifade etmeye yarayan bir ortam bulabilmesi kahvehanelerle mümkün olmuştur. Eğlendirme, sosyalleştirme, güzel zaman geçirme amaçlarının yanında, sanata dayalı iletişimin gelişmesine katkıda bulunan mekanların başında İstanbul kahvehaneleri gelmektedir. Aşıklardan başka meddah, karagöz gibi teatral sanatlar da seyircisiyle bu mekanlarda buluşmuştur. Yazılı kültürün yaygın olmadığı, modernleşme öncesi Osmanlı toplumunda kahvehaneler her türlü sözlü kültür ürünlerinin aktarıldığı, eğlendirirken bilgilendiren aynı zamanda sanat icra edilen mekanlar olarak değerlendirilmelidir. Bu bildiride amaç, bir taraftan kahvehane merkezli halk edebiyatı sanat ve sanatçılarını tanıtmak bir taraftan da bu mekanların kültürel fonksiyonlarındaki değişme ve dönüşmeyi fark edebilmektir.

Anahtar Kelimeler: