Views
11
Downloands
1
Şiir, edebiyat tarihimiz içerisinde en çok muhatap olduğumuz ve yoğun olarak kullandığımız bir edebî türdür. Edebiyatın her döneminde her minvale eşlik eden, onunla birlikte anlam kazanan bir dile getirilişin çıkış noktasıdır. Geçmişten günümüze Türk edebiyatında adından söz ettiren şairlerimiz vardır. Bunlardan biri de kapalı bir üslupla şiirler kaleme alan Ebubekir Eroğlu’dur. Şair kimliği ile Eroğlu, modern Türk şiiri cephesinden genellikle İkinci Yeni şiirini önemser. Çünkü İkinci Yeni, benimsemiş olduğu türlü özelliklerle eski şiirin kapısını aralayan bir şiir akımıdır. Soyutlama eğilimiyle, imgeleri sıklıkla kullanışıyla aynı zamanda imgeci şiir olarak da dillere pelesenk olmuş olan İkinci Yeni, Garip şiirine ve Toplumcu-Gerçekçi şiire tepki olarak çıkar.
Poetry is one of the literary types we are most interacting and intensely used in our literary history. It is the outcome point of a speech that accompanies every minval in every period of literature, which has a meaning with it. From the past to the present, we have poets that speak of his name in Turkish literature. One of them is the Poetry of the Poetry of the Poetry of the Poetry. With the poet’s identity, Eroğlu is often concerned with the Second New Poetry from the front of modern Turkish poetry. For the Second New is a poem flow that climbs the door of the old poem with the characteristics it has adopted. With the tendency to exaggerate, it comes as a reaction to the Second New, Strange Poetry and the Socialist-Realistic Poetry, which has often been used as an imaginary poem as well.
Field : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
