Görüntüleme
32
İndirme
9
Sanat eserleri yaratıcılarının bilinçdışlarından izler taşımaktadır. Hiçbir sanat eseri onu yaratanın bilinçdışından soyutlanmış bir şekilde olarak ortaya çıkamaz. Henüz 30 yaşında iken kendi hayatına son veren Osman Fahri’nin 1909-1920 yılları arasında yazmış olduğu şiirlerde onu intihara götüren büyük aşkın- Şükûfe Nihal- izleri, çektiği aşk acısının onun üretimine yansıması, yaşam dürtüsünün ölüm dürtüsüne dönüşümü ve son olarak da ‘hep ilk aşklara dönülür’ cümlesini haksız çıkarmayan anneye duyulan özlem kronolojik olarak incelenmiştir. Osman Fahri şiirleri özellikle 1916-1919 yılları arasında yoğun olarak ölüm dürtüsünün etkisi altında üretilmiş olduğu ve aslında şiirlerinde ölümü arzuladığı ve düşlemlediği ile ilgili bilgiler bulunmaktadır.
Artworks always carry traces of the unconscious of their creators, any artwork could not occur abstracted from the unconscious of their creators. Osman Fahri a poet, who ended his life at the age of 30. Poems, written by him between 19091920 for his great love Sukufe Nihal. This study examines chronological the impressions of that great love that brought the poet to suicide, his feelings of love pain that reflected his outturn, the transformation of the life drive into death drive and once for all longing for mother that vindicate the proposition: revert to first love. Especially the poems written by Osman Fahri between the years of 1916-1919 written under the influence of death drive, he wishes and phantasies his own death.
Alan : Güzel Sanatlar; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
