Özet:

Amaç: Erken taburculuk uygulamalarının yaygınlaşmasıyla hipernatremik dehidratasyon, yenidoğan servislerine tekrar yatışınsık nedenlerinden olmuştur. Hipernatremik dehidratasyonlu bebeklerin çoğunun aktif ve emme reflekslerinin güçlü olması, erken tanının gecikmesine neden olmaktadır.Gereç ve Yöntemler: Yenidoğan yoğun bakım ünitesine YYBÜ’ne yatırılmış olan ve sodyum değeri ≥147 mmol/L olan zamanında doğmuş ve geç prematüre bebekler geriye dönük olarak çalışmaya alındı. Konjenital anomalisi olan ve beslenmeyi olumsuz etkileyecek hastalığı olan bebekler çalışma dışı bırakıldı.Bulgular: YYBÜ’de izlenen 21 %50 ’i kız olmak üzere 42 hasta çalışmaya dahil edildi.YYBÜ’ne çeşitli etiyolojilerle yatırılmış 1100 geç prematüre ve zamanında doğmuş bebek içinde hipernatremik dehidratasyon sıklığı YYBÜ için % 3,8 olarak belirlendi. Çalışma gurubunun başvuru yaş ortalaması 4,50±0,71 gün 1 ile 15 gün arası , doğum ağırlığı ortalaması 3012±576 gr 1700 ile 4210 gr arası , doğum haftası ortalaması 37,91±1,95 haftaydı 34 ile 41 hafta arası . Hastaların serum sodyum ortalama değeri 152,36±4,48 mmol/L 147 ile 165 mmol/L arasında idi. Doğum ağırlığından yüzdelik kilo kaybı oranı ortalaması 34 hasta için %8,88±4,74 %0 ile %17 arası idi. Serum sodyum değeri ve yüzde kilo kaybı arasında orta derecede anlamlı korelasyon vardı r=+0.45, p= 0.008 . 21 bebekte %50,0 sarılık saptanırken, 6 hastada sarılığa ek olarak dehidratasyona bağlı ateş vardı.Sonuç: Yenidoğanlarda son dönemlerde artan hastaneden erken taburculuk sebebiyle, akut ve uzun dönemde mortalite ve morbiditesi fazla olan hipernatremik dehidratasyona sık rastlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler: