Özet:

Bu araştırmada profesyonel futbolcuların oyun içindeki mevkilerine ve antrenman yaşına göre kişilik özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Nicel araştırma modelinin kullanıldığı araştırmaya Türkiye Futbol Federasyonu Profesyonel Ligi’nde (1., 2. ve 3. lig) oynayan 403 erkek futbolcu katılmıştır. Katılımcılara Kişisel Bilgi Formu ve Beş Faktör Kişilik Ölçeği uygulanmıştır. Verilerin parametrik testlerin ön şartlarını sağlama durumunun tespitini belirmek amacıyla, futbolcuların mevkilerine göre normallik testi ve varyansların homojenliği incelenmiştir. Bunun için “Kolmogorov-Smirnov Testi” ve “Levene Testi” kullanılmıştır. Normal dağıldığı saptanan verilere parametrik testler uygulanmıştır. Bu bağlamda futbolcuların mevkileri ile kişilik özelliği arasındaki farklılığın tespit edilmesi için tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Post-Hoc test istatistikleri (Tukey HSD) ve futbolcuların antrenman yaşı ile kişilik özelliği arasındaki ilişkinin tespiti için “Pearson Çarpım Moment Korelasyon Testi” kullanılmıştır. Araştırmada kalecilerin, orta saha oyuncularına göre nörotiklik puanlarının anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır. Orta saha oyuncularının deneyime açıklık puanlarının kaleci, forvet ve savunma oyuncularınınkinden anlamlı düzeyde yüksek olduğu bulgulanmıştır. Ayrıca antrenman yaşı ile dışa dönüklük arasında negatif yönde düşük düzeyde antrenman yaşı ile yumuşak başlılık, özdenetim, deneyime açıklık ve nörotiklik arasında ise pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Mevcut araştırmada futbolcuların mevkilerine ve antrenman yaşına göre kişilik özelliklerinin anlamlı farklılık gösterdiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler: