Görüntüleme
13
Hz. Peygamber (s.a.v.), yaklaşık yirmi üç yıl süren peygamberliği süresince Allah’tan peyderpey aldığı vahyi insanlara açıklamak amacıyla birçok söz söylemiş ve birtakım davranışlar sergilemiştir. Allah’ın kendisine koşulsuz itaati emrettiği ve üsve-i hasene olarak takdim ettiği Hz. Peygamber (s.a.v.), peygamberliği boyunca yüce ahlâkıyla mütenasip sözler sarf etmesi ve davranışlar sergilemiştir. Ancak bazı hadislerde ilk etapta Hz. Peygamber’in (s.a.v.) üsve-i hasene, yüce ahlâklı ve beşer oluşuyla örtüşmediği düşünülen birtakım sözler söylediği ve davranışlar sergilediği görülmektedir. Bu duruma işaret eden hadislerden biri, müteaddit tarîklerle birçok kaynakta yer alan ve genel hatlarıyla Hz. Peygamber’in (s.a.v.) bazı Müslümanlara beddua ve lanet türünden sözler söylediğini ve vurduğunu haber veren hadistir. Doğru okunup anlaşılmaması halinde hadisin uydurma olarak nitelenebileceği ve daha önemlisi yanlış bir peygamber tasavvuruna yol açabileceği ortadadır. Bu çalışma, sözü edilen bu hadisi doğru anlayıp yorumlamayı amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda öncelikle onun başta Kutub al-Tisʿah olmak üzere hicri ilk üç asırda kaleme alınan eserlerdeki tarîkleri tespit edilmiştir. Daha sonra başta şerhler olmak üzere değişik alanlara dair kaynaklara müracaat edilerek tarihi süreç içerisinde hadisle ilgili yapılan yorumlara ulaşmaya çalışılmış ve birtakım değerlendirmeler yapılmıştır. Neticede tarîklerinin önemli bir kısmı itibariyle hadisin sahîh olduğu anlaşılmış ve tarihi süreçte ona ilişkin yorumların isabetli olduğu kanaatine varılmıştır.
During his prophethood, which lasted for about twenty-three years, the Prophet (pbuh) said many words and exhibited certain behaviors in order to explain the revelation he received from Allah to people gradually. The Prophet (pbuh), to whom Allah ordered unconditional obedience and presented as a beautiful pattern, spoke and behaved in accordance with his high ethics throughout his prophethood. However, in some hadiths, it is seen that in the first place, the Prophet (pbuh) said some words and behaved that were thought to be incompatible with the beautiful pattern, high ethics and human being of the Prophet (pbuh). One of the hadiths pointing to this situation is the hadith, which is included in many sources with various tarīqs and in general terms informing that the Prophet (pbuh) said bad words and curses towards some Muslims and hit them. It is obvious that if it isn’t read and understood correctly, the hadith can be described as fabricated and more importantly it can lead to a false conception of a prophet. This study aims to understand and interpret this hadith correctly. For this purpose, first of all, its tarīqs in the sources written in the first three centuries of Hijri, especially Kutub al-Tisʿah, were determined. Afterwards, it was tried to reach the interpretations made about the hadith in the historical process by applying to the sources on different fields, especially the commentaries and some evaluations were made. As a result, it has been understood that the hadith is authentic in terms of a significant part of its tarīqs and it has been concluded that the interpretations about it in the historical process are correct.
Alan : Eğitim Bilimleri; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
