Views
12
Günümüz iş dünyasında hızla ilerleyen dijital dönüşüm, çalışanların iş tatmini ve iş-yaşam dengesi gibi hususları belirgin bir biçimde etkileyen temel faktörler olarak öne çıkmaktadır. İş performansını ve çalışan refahını büyük oranda şekillendiren bu etkiler, iş-yaşam dengesi ve iş tatmini kavramlarının artan bir öneme sahip olduğunu göstermektedir. Bu bağlamda, sağlıklı bir iş-yaşam dengesini teşvik edecek stratejiler geliştirme gereksinimi, yöneticilerin önceliklerinden biri olarak belirgin bir yer tutmaktadır. Bu araştırma, dijital dönüşümün, çalışanların iş tatmini üzerindeki etkisi ve bu ilişkide iş-yaşam dengesinin alt boyutları ile aracı rolü olup olmadığını ortaya koymaya çalışmıştır. Araştırma bankacılık sektöründe çalışan 393 çalışandan toplanan anketler ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında toplanan veriler SPSS for Windows 25.0 ve AMOS 25.0 paket programları aracılığı ile analiz edilmiştir. Tüm ölçekler için doğrulayıcı faktör analizi uygulanmış, yapısal eşitlik modellemesi ile araştırma modeli test edilmiştir. Modelde iş-yaşam denegesi değişkeninin alt boyuları bazında aracılık etkisi olup olmadığı gözlenen yol analizi modeli ile bootsrap yöntemi kullanılarak test edilmiştir. Bulgulara göre, dijital dönüşümün, iş-yaşam dengesi ve iş tatmini üzerinde anlamlı bir doğrudan etkisinin olduğunu göstermiştir. Ayrıca, dijital dönüşüm ile iş tatmini arasındaki ilişkide iş yaşam dengesinin alt boyutlarından “işin yaşama olumlu etkisi ve yaşamın işe olumlu etkisi”nin kısmi aracılık rolü olduğunu gözlemlenmiştir. Çalışma, konusu açısından özgün bir niteliğe sahip olup, birebir başka bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu bakımdan, gelecekte yapılacak çalışmalar için benzer araştırmalara ışık tutacağı düşünülmektedir.
The contemporary corporate landscape is characterized by the swift progression of digital transformation, which exerts a substantial influence on employees' job satisfaction and work-life equilibrium. The aforementioned impacts, which have a significant impact on the performance of businesses and the well-being of employees, indicate a growing significance attributed to the notions of work-life balance and job happiness. Within this particular setting, it has become imperative for managers to prioritize the development of initiatives aimed at fostering a harmonious equilibrium between work and personal life. The objective of this study is to examine the influence of digital transformation on employees' levels of job satisfaction, as well as to investigate if the various aspects of work-life balance play a mediating role in this relationship. The study was carried out utilizing questionnaires obtained from a sample of 393 individuals employed in the banking industry. The data that was gathered for this study was analyzed using the SPSS for Windows 25.0 and AMOS 25.0 software packages. Confirmatory factor analysis (CFA) was utilized to assess the validity of all scales, while the research model underwent testing through the application of structural equation modeling (SEM). The study employed an observed path analysis model and the bootstrap method to examine the presence of a mediation effect within the sub-dimensions of the work-life balance variable. The results indicate that digital transformation exerts a substantial and direct impact on both work-life balance and job satisfaction. Furthermore, it was noted that the sub-dimensions of work-life balance, namely the "positive impact of work on life and positive impact of life on work," played a partial mediating role in the relationship between digital transformation and job satisfaction. This study possesses a distinctive quality in relation to its topic matter, as no other comparable one-to-one study has been identified. In this regard, it is believed to provide insights into analogous investigations for subsequent research endeavors.
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
