Citation Number
2
Views
28
Downloands
2
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı ebeveynlerin dental kaygı düzeylerinin çocukların dental kaygısı üzerine etkisinin incelenmesidir. YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmaya Yeditepe Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Çocuk Diş Hekimliği Anabilim Dalı’na başvuran ve tedavileri 5. Sınıf öğrencileri tarafından Çocuk Diş Kliniği’nde gerçekleştirilen 6-12 yaşları arasındaki 78 çocuk ve onların ebeveynleri dahil edilmiştir. Çocukların kaygı düzeyleri, lokal anestezi uygulanarak dental tedavilerinin gerçekleştirildiği ilk tedavi seansı öncesinde ve sonrasında Venham Picture Test (VPT) kullanılarak, tedavi sırasında ise Frankl ve SEM (Sound, Eye, Motor) skalaları kullanılarak değerlendirilmiştir. Tedavi seansının sonunda her çocuktan resim çizmesi istenmiştir. Çocuklar tarafından gerçekleştirilen çizimler, Child Drawing: Hospital (CD: H) skalası kullanılarak çocuk diş hekimi ve psikolog tarafından skorlanmıştır. Çocukların tedavi seansında ebeveynlerinden sosyodemografik bilgileri içeren bir form doldurmaları istenmiştir. Ebeveynlerin dental kaygı düzeylerini belirlemek için beş sorudan oluşan Modifiye Dental Anksiyete Skalası (MDAS) kullanılmıştır. İstatistiksel değerlendirmede tanımlayıcı istatistiksel metodların (ortalama, standart sapma, medyan, IQR) yanısıra VPT skalasının tedavi öncesi ve sonrası skorları arasında farklılığın belirlenmesinde Wilcoxon İşaret testi kullanılmıştır. Skalalar arasında ilişkinin belirlenmesinde Sperman korelasyon katsayısı ve Kendall tau-b katsayısı hesaplanmıştır. BULGULAR: Ebeveynin kaygı düzeylerinin belirlendiği MDAS skalasının skorları ile çocukların kaygı düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p>0,05). Ebeveynlerin gelir düzeylerinin ebeveyn ve çocukların dental kaygı düzeyleri üzerine etkileri değerlendirildiğinde ailelerin gelir düzeyleri ile MDAS skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark belirlenmemiştir (p=0,815). Bununla beraber gelir düzeylerindeki farklılıkların çocukların dental kaygılarını etkilemediği ve aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir bulunmadığı görüldü (p>0,05). Annelerin eğitim düzeyleri ile ebeveyn MDAS değerleri ve çocukların kaygı skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlenmedi. TARTIŞMA ve SONUÇ: Ebeveynlerin diş hekimi kaygılarının çocuklar dental kaygıları üzerinde etkili olmadığı görüldü. Ancak, daha fazla sayıda kişinin dahil edildiği cinsiyet ve yaş grupları arasındaki farklılıkların değerlendirileceği ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.
Introduction and Purpose: The aim of this study is to study the impact of parents’ dental anxiety levels on children’s dental anxiety. Method and Requirements: The University of Yeditepe School of Dentistry Applicates to the Department of Dentistry and Treatments of the Child's Dentistry. There were 78 children and their parents between the ages of 6-12 who were conducted by classmates in the Children's Dental Clinic. Children’s anxiety levels were assessed by using the Frankl and SEM (Sound, Eye, Motor) scales before and after the first treatment session in which dental treatments were performed by local anesthesia. At the end of the treatment session, each child was asked to draw a picture. The drawings performed by children are scored by a child’s dentist and psychologist using the Child Drawing: Hospital scale (CD: H). Children are asked to fill out a form with sociodemographic information from their parents during the treatment session. The Modified Dental Anxiety Scale (MDAS) has been used to determine parents' dental anxiety levels, consisting of five questions. In statistical assessment, the identifying statistical methods (medium, standard deviation, median, IQR) as well as the difference between the pre- and post-treatment scores of the VPT scale were used to determine the Wilcoxon Sign Test. In determining the relationship between scales, the sperm correlation ratio and Kendall tau-b ratio are calculated. STATISTICALLY: There is no statistically meaningful relationship between the scores of the MDAS scale in which parents’ anxiety levels are determined and the children’s anxiety levels (p>0,05). When assessed the impact of parental income levels on parental and child dental concern levels, there was no statistically significant difference between family income levels and MDAS scores (p=0,815). However, it was found that differences in income levels did not affect children’s dental concerns and that there was no statistically meaningful between them (p>0,05). No statistically significant differences were observed between the educational levels of mothers and the parents' MDAS values and the child's concern scores. RELATED AND RESULTATED: Parents' dentist concerns have not been found to have an effect on children's dental concerns. However, further studies are needed to assess the differences between gender and age groups in which more people are included.
Field : Sağlık Bilimleri
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
