Abstract:

Çocuklar davranış gelişiminde öncelikle ebeveynlerini ve yakın çevresini model aldıkları için, davranış kazanımlarında aile ve yakın çevrenin etkisi yadsınamaz. Çocukların davranış kazanımında ebeveyn ve diğer aile üyelerinin çocuğun gelişimsel dönemlerini de bilmesi olumlu davranış kazandırma da etkili olacaktır. Araştırmanın amacı, bir devlet üniversitesinde görev yapmakta olan idari ve akademik personellerin, 0 – 12 yaş arasında problem davranışları tespit edilen çocuklarının problem davranışlarını en aza indirgemeye çalışmaktır. Çocukların problem davranışlarını belirlemeyi ve bu davranışları en aza indirmeyi hedefleyen bir uygulama programı ebeveynlerinin de aktif katılımıyla 2016-2017 güz akademik döneminde araştırmacılar tarafından 13 çocuk ve ebeveynlerinin katılımıyla yürütülmüştür. Araştırmada veri toplama yöntemi olarak gözlem ve görüşme teknikleri kullanılmış, elde edilen verilerde nitel yöntemlerle incelenmiştir.  Bu süreçte her çocuğun kendine özgü problem davranışı olduğundan, her katılımcı için bireysel uygulamalar ve gözlemler yapılmıştır. Uygulama sonunda programa katılan çocukların davranış problemlerinde azalma, ebeveynlerinin de çocuklarını tanıma ve davranış problemlerinin çözümü noktasında farkındalık seviyelerinin ilerlediği tespit edilmiştir. 

Keywords: