Özet:

Bireysel gelişimde psiko-sosyal gereksinimlerin karşılanabilmesinin bir yolu olan sosyal etkileşim, insanın temel ihtiyaçlarından biri olarak ifade edilebilmektedir. İnsanların içinde hareket ettikleri, birbirleri ile karşılaştıkları ve etkileşimde bulundukları mekânların birbiri ile olan ilişkisini tanımlayan mekân konfigürasyonu, insanların etkileşim düzeylerini etkileyebilecek hareket örüntüleri geliştirebilmektedir. Bu çalışmada mekân konfigürasyonunun sosyal etkileşime olan etkisi irdelenmiş, gözlem, mekân dizimi analizi ve bu analizler sonucu elde edilen bulguların karşılaştırmalı olarak değerlendirildiği SPSS analizi yöntem olarak kullanılmıştır. Alan çalışması için, Selçuk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi binası seçilmiştir. Alanda, gözlem ile sosyal etkileşim etkinlikleri, bu etkinliklerin gerçekleştiği mekânlar, kullanıcı sayısı ile etkinliklerin frekansları, mekân dizim analizi ile planlar üzerinde belirlenen noktaların sentaktik değerleri belirlenmiştir Bu iki analiz sonucu elde edilen bulgular arasındaki ilişki SPSS analizleri ile karşılaştırmalı olarak sorgulanmıştır. Sonuç olarak, mekânın sentaktik özelliklerinin sosyal etkileşim etkinliklerinin gerçekleştiği mekânlar üzerinde etkili olduğu belirlenmiştir. Sosyal etkileşim mekânlarının mimari nitelikleri de incelenmiş ve bir mekânın erişilebilir, hareketli, diğer mekânlarla bağlantılı, çevresiyle geniş ve kesintisiz bir görüş alanına sahip ve daireselliğe yakın bir mekânsal kurgusunun olmasının, o mekânın yoğun etkileşimsel bir mekân olmasını sağladığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: