Abstract:

Tuna’nın ağzının kuzeyinde, Moldova’nın denize çıkışını engelleyen bölge olarak tanımlayabileceğimiz bölge Osmanlı döneminde Bucak ismini taşıyordu ve bugün de bu isim kullanımdan düşmemiştir. Ortaçağ başlarında aynı bölge için bununla aynı anlama gelen Slavca bir kelime (Ongl) geçmektedir. Ondan önceki dönemde ise en az Milat yıllarından itibaren olmak üzere bölgenin adı Peuke olarak geçer. Bu son kelime Türkçe ve diğer Altay bölgesi dillerinde yine “köşe, bucak” anlamına gelmektedir ve aslında bucak kelimesinin erken biçimidir. Dolayısıyla, Karadeniz’in kuzeybatısındaki bir yeradında eskiçağa uzanan bir Türkçe kullanım sözkonusu gözükmektedir. Bu bilgi, diğer bulgularla birlikte değerlendirildiğinde, bölgedeki erken Türk varlığını açıklamakta önemli bir katkı sağlayacaktır. <

Keywords: