Firâknâmeler genel anlamda ayrılık temasının işlendiği metinlerdir. Bu eserlerde sevgiliden ayrı kalıp, uzak düşme yanında eş, çocuk, kardeş, arkadaş gibi sevilen birinin ölümünün verdiği üzüntü ve hasret konuları da işlenmiştir. Bu türün hem Türk edebiyatında hem de Fars edebiyatında manzum ve mensur olarak örnekleri verilmiştir. Klasik Fars edebiyatında genellikle mesnevi tarzında yazılan firâknâmelerde sevgilinin ayrılığı, vefasızlığı, felekten ve alın yazısından şikâyet konularına yer verilmiştir. Fars edebiyatında bu türün önemli temsilcilerinden biri Selmân-ı Savecî’dir. Selmân-ı Savecî bir aşk mesnevisi tarzındaki Firâknâme’sini Sultan Üveys’in isteğiyle yazmıştır. Selmân, Firâknâme’de ayrılık, perişanlık ve mihnetle; nihayetinde sevgilinin ölümüyle son bulan hüzünlü bir aşk macerasını işlemiştir. Bu makalede Firâknâme mesnevisinde şairin mevsim tasvirlerine yer verdiği kısımlarda dört mevsimi nasıl işlediği ve edebî sanatlardan ne şekilde yararlandığı örneklerle açıklanmıştır.
firâknâmeler is the texts that are processed in the general sense of separation in these artifacts, the sadness and beliefs of the death of a loved one such as a sister friend, were also processed in the turkish literature and the examples of manzum and mensur in the literature of the headlights are often written in the mesnevi style, the separation of the beloved and the unfamiliness of the sultan and the subject of the letter of the sultan, which is finally depicted in the words of the miraculous nature of the miraculous nature of the miraculous nature of the sultan
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|