Bu araştırmanın temel amacı, resmi ilkokullarda görev yapan sınıf öğretmenlerinin öz yeterlik algıları ile kaynaştırma eğitimine yönelik tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. İlişkisel tarama modelinde gerçekleştirilen araştırmanın evrenini 2019-2020 öğretim yılında Mardin ili Kızıltepe ilçesinde görev yapmakta olan sınıf öğretmenleri oluşturmaktadır. Örneklem alma yoluna gidilmeyip evrenin tamamına ulaşılmaya çalışılmıştır. Bu amaçla 26 resmi ilkokulda görev yapan 415 sınıf öğretmenine ölçek uygulanmıştır. Veri toplama aracı olarak Kaynaştırmaya İlişkin Görüşler Ölçeği ve Öğretmen Öz Yeterlik Algısı Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin genel öz yeterlik ve alt boyutlarındaki yeterliliklerinin “çok üst düzeyde” olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin genel öz yeterlik ve alt boyutlarındaki algılarının cinsiyet, sınıfta kaynaştırma öğrencisi olma durumu ve kaynaştırma veya özel eğitim hakkında eğitim/kurs alma arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Buna karşın ailede engelli birey olma durumu bakımından algıları arsında anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Araştırmaya katılan öğretmenlerin kaynaştırmaya eğitimine yönelik tutumlarının ise “orta düzeyde” olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin kaynaştırma eğitimine yönelik tutumları ile cinsiyet, sınıfta kaynaştırma öğrencisi olma, ailede engelli birey olma arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Kaynaştırma veya özel eğitim hakkında eğitim/kurs alma değişkeninde ise kaynaştırma eğitimine yönelik tutumlarının bazı boyutlarında anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Ayrıca yapılan çoklu doğrusal regresyon analizi sonucunda, sınıf yönetimi ve öğretim startejileri değişkenlerinin kaynaştırma eğitimi üzerinde anlamlı yordayıcılar oldukları saptanmıştır.
The main objective of this study is to study the relationship between the perceptions of self-capacity of classmates in the official primary schools and their attitudes towards coaching education. The universe of the research carried out in the Relational Scanning Model is formed by class teachers who are working in the Mardin or Kızıltepe district in the 2019-2020 academic year. They did not go to the way of taking examples and attempt to reach the whole universe. For this purpose, the scale was applied to 415 class teachers working in 26 official primary schools. The data collection tool has been used as the Measurement of Opinions and the Measurement of the Teacher's Self-Capacity Perception. The research has shown that teachers’ overall self-qualifications and sub-dimensional qualifications are “very high” levels. There has been no significant difference between the general self-quality and subdimensional perceptions of teachers between gender, the state of being a student in the classroom and the training/curriculum on the subject of the subject of the subject of the subject of the subject. However, in the family of the disabled person, the perception of a meaningful relationship was identified. The teachers who participated in the study’s attitude towards coaching education was found to be “middle-level”. There was no significant difference between the attitudes of teachers towards the coaching education and gender, being a coaching student in the classroom, being a disabled person in the family. In the exchange of training/curriculum on coaching or special training, significant relationships have been identified in some dimensions of their attitudes towards coaching training. In addition, a multi-linear regression analysis found that class management and teaching startups are meaningful contributors to coaching education.
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|