Abstract:

Birinci Dünya Savaşı ve Millî Mücadele yıllarında sanayi ürünlerinin eksikliğinden kaynaklanan problemler yaşanmıştır. Özellikle gıda ürünleri darlığından dolayı ülkenin pek çok bölgesinde açlık sıkıntısı çekilmiştir. Buna ilâve olarak millî mücadele sırasında çok çeşitli tip ve çaptaki silâhlarla mevcut mühimmat arasındaki uyumsuzluklar, cephe hattında da sıkıntıların yaşanmasına yol açmıştır. İşte bu sıkıntıları aşmak için, askerî tesislerden başlanarak ülke içinde ihtiyaç duyulan ürünleri üretecek fabrikalar açılmaya başlanmıştır. İzmir İktisat Kongresi’nden sonra, ham maddesi ülkede üretilen ürünlere dayalı bir sanayileşme politikası tespit edilmiştir. 1923-1950 yılları arasında Türkiye, kuruluşunu gerçekleştirdiği sanayi tesisleri ile, özellikle gıda sektöründe kendi ihtiyacını karşılayabilen dünyanın sayılı ülkelerinden biri haline gelmiştir. Ağır sanayi alanında ise, askerî ve sivil fabrikaların birbirlerinin eksiklerini tamamlayacak kapasite ve üretim yelpazesi ile ülke ihtiyaçlarını karşılama yönünde önemli gelişmeler kaydedilmiştir.

Keywords: