Özet:

Bu çalışmada Fethiye Müzesi’nde sergilenen iki bronz kandil incelenmiştir. Her iki kandil de bronz döküm tekniği ile yapılmıştır. Bronzun içeriğinde %90 bakır, %10 kalay bulunur. Yüksek oranda tercih edilmesinin sebebi bakıra nazaran daha sağlam olması ve bakırın aksine eritildiği zaman kabarcık yapmamasıdır. Kullanım özelliğini kaybeden bronz kandiller eritilip tekrar tekrar kullanılmıştır. Bunun sonucunda günümüze az sayıda gelmelerine neden olmuştur. Dolayısıyla bugün müzelerde sergilenen bronz kandiller, müzelerin en nadide örnekleri arasında sayılırlar. Değerlendirilen kandillerden birisi Muğla - Köyceğiz Cumhuriyet Savcılığından hibe yolu ile (FK1), diğeri Niyazi Yıldırım’dan müsadere yolu ile müzeye kazandırılmıştır (FK2). Her ikisinin de buluntu yeri belli değildir. Buna karşın eldeki verilerle ikinci örneğin Kaunos’tan ele geçmiş olabileceği düşünülmüştür. Kazı konteksi olmadıkları için her iki kandil de yaygın bir çalışma metodu olan analojik benzer örnekleri vasıtasıyla, erken Bizans Dönemi’ne tarihlendirilmiştir (M.S. 6.-7. Yüzyıl). Bugün Türkiye Müzelerinde sergilenen bronz kandillerin büyük çoğunluğunun da Erken Bizans Döneminden olması dikkati çeker. Bu onların doğrudan dönem için popülerliğini gösterir.

Anahtar Kelimeler: