Özet:

Aşağılayıcı muamele ve ceza yasağı önde gelen bir insan hakkıdır. Hiçbir sebeple sınırlanamaması bu hakkı özel kılmaktadır. Bu sebeple aşağılayıcı muamele ve ceza yasağı hem mutlak haktır hem jus cogens niteliklidir hem anayasal değerdedir hem de haklar hiyerarşisinin en üstünde yer alır. Bu denli önemli bir hakkın ülkemizde yeterince bilinmemesi üzücü bir gerçektir. Bununla birlikte Anayasa’nın 90. Maddesinde yapılan değişiklik ve bireysel başvuru hakkının tanınması bu hakkı bilinir ve kullanılır hale getirecektir. Ülkemizle ilgili bu hususlar makalenin yazılmasının başlıca sebebidir.   Anahtar Kelimeler: Aşağılayıcı Muamele ve Ceza Yasağı, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Madde 3, Aşağılayıcı Muamele ve Ceza Yasağının Sınırlanması, Aşağılayıcı Muamele ve Ceza Yasağının Nitelikleri, Aşağılayıcı Muamele ve Ceza Yasağının Türkiye’deki Durumu.   The prohibition of degrading treatment and punishment is a leading human right. Because of non-limitation in any condition, this right becomes a special one. As a result, the prohibition of degrading treatment and punishment is an absolute right, has jus cogens character, has constitutional value/qualification and takes place at the top of rights hierarchy. It is a grievous reality that this important right is not well known in our country. However, change in the article 90 of the Constitution and recognition of individual application to the Constitutional Court will make  this right more popular and usable. These facts/points related to our country is the main reason to write this article.   Key Words: The Prohibition of Degrading Treatment and Punishment, Article 3 of the Europen Convention on Human Rights, Limitation of the Prohibition of Degrading Treatment and Punishment, Characteristics of the Prohibition of Degrading Treatment and Punishment, Current Situation of the Prohibition of Degrading Treatment and Punishment in Turkey.

Anahtar Kelimeler: