Abstract:

Yerel kalkınma, yerel aktörlerin işbirliğinde mevcut potansiyelin harekete geçirilmesi şeklinde tanımlanabilir. Yerel aktörlerden başlıcası, yerel yönetimler, kalkınma ajansı, kooperatifler, üniversiteler gibi kamu, özel ve sivil kurumlardır. Söz konusu yerel aktörler, yerel kalkınmada yönetişim yaklaşımı temelinde faaliyette bulunmaktadır. Yerel aktörlerden kamu otoriteleri, yerel kalkınmayı hızlandırmak üzere kimi araçlar aracılığıyla “müdahale” etmektedir. Kamu müdahalesi, etkinlik, etki, sürdürülebilirlik gibi kimi kriterler çerçevesinde değerlendirilmektedir. İzmir’in mevcut potansiyelini geliştirmek ve harekete geçirmek üzere 2000’li yıllarda İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin öncülüğünde bir yerelden kalkınma modeli (İzmir Modeli) geliştirilmiştir. İzmir Modeli, İzmir Tarım Modeli ve İzmir Tarım Dışı Model şeklinde iki alt modelden oluşmuştur. İzmir Tarım Modeli’nin temeli, İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin Tire Süt Kooperatifi ile yaptığı söşleşmeli üretim işbirliğine dayanır. Bu işbirliğinin başarısı üzerine model, diğer tarımsal kooperatiflerin eklenmesiyle genişlemiştir. Bu çalışmada, İzmir Tarım Modeli başlıca aktörleri ve araçları itibariyle nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi tekniği ile incelenmiştir. Ayrıca İzmir Tarım Modeli, yönetişim yaklaşımı ve kamu müdahalesini değerlendirme kriterleri çerçevesinde değerlendirilmeye çalışılmıştır. Yapılan analizle İzmir Tarım Modeli kapsamında yürütülen faaliyetlerin, bir “model”den ziyade “örnek” çalışmalar olduğu kanaatine ulaşılmıştır.

Keywords: