Özet:

Bu çalışmanın amacı Türkçeyi yabancı dil olarak öğreten öğretmenlerin uzaktan eğitimin eğitim-öğretim faaliyetlerinde kullanılmasına yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi olarak belirlenmiştir. Bu amaç doğrultusunda ölçüt örnekleme yoluyla ulaşılan ve pandemi sürecinde Türkiye’de uzaktan eğitimle en az bir yıl Türkçeyi yabancı dil olarak öğreten kurumlarda görev yapan 387 öğretmen çalışmaya katılım için davet edilmiştir. Çalışmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden 96 öğretmen ise çalışma grubunu oluşturmuştur. Veriler elektronik ortamda hazırlanan yarı-yapılandırılmış bir form aracılığı ile dijital ortamda toplanmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim yöntemiyle yürütülen bu çalışmaya ait elde edilen veriler betimsel analiz kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularına göre öğretmenlerin %63’i uzaktan eğitimi faydalı bulurken, %34’ü faydasız bulmuş, %2’si ise fikir belirtmemiştir. Uzaktan eğitimi Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde faydalı bulan öğretmenlerin yarıdan fazlası uzaktan eğitimin öğretimin ana unsuru değil destekleyici unsuru olması, öğrencilerin bireysel öğrenme motivasyonlarının yüksek olması, dil öğrenme motivasyonunun sağlanması ile küresel salgın, doğal afet gibi olağan dışı şartlara bağlı olarak faydalı olabileceğini belirtmiştir. Uzaktan eğitimi faydalı bulmayan öğretmenler ise uzaktan eğitimde etkileşimin yetersiz olduğunu ifade etmiştir.

Anahtar Kelimeler: