Görüntüleme
26
Makale Nietzsche felsefesinin temel düşüncesi olan ebedi dönüşü, zamanın kurtarılışı ve insan varoluşunun yaratıcı özgürlüğü aracılığıyla doğa-insan birliğine açılımı perspektifinden değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Makalenin birinci bölümü ebedi dönüş öğretisinin öncelikle oluş dünyasının döngüsel trajik yapısının farkındalığını gerektirdiğini ve bu farkındalık aracılığıyla, yaşamın bütünün onaylanabileceğini tartışır. İkinci bölümde Nietzsche metafiziğinin temel ilkesi olan güç istenci bağlamında ebedi dönüş düşüncesi ele alınır. Ebedi dönüş öğretisi, güç istençlerinin ebedi mücadele alanı içinde kendini bir çabalama/bir kendini aşma etkinliği olarak duyumsayan yaratıcı istencin özgürlük oyununa bir çağrıdır. Üçüncü bölüm yaratıcı güç istencinin ve ebedi dönüşün sembolü olan ve her an yeni değerler yaratma ve kendini aşma mücadelesiyle beliren üstinsana odaklanır. Dördüncü ve beşinci bölümler Nietzsche’nin ebedi dönüş öğretisine ilişkin hem kozmolojik hem etik yorumlarını ele alır ve bu bağlamda bu iki yorum arasında bir çelişkinin var olmadığını savunur. Makalenin son bölümü zamanın bütünselliğinin deneyimlendiği an’daki farkındalık aracılığıyla ebedi dönüş düşüncesinin anlamı ve olanağını ortaya çıkarır.
The article aims to evaluate the eternal return, which is the fundamental idea of Nietzsche’s philosophy, from the perspective of the salvation of time and the opening of human existence to nature-human unity through the creative freedom. The first part of the article discusses that the teaching of eternal return requires the awareness of the cyclical tragic structure of the forming world, and through this awareness, the whole of life can be confirmed. The second part discusses the idea of eternal return in the context of power demand, which is the fundamental principle of Nietzsche's metaphysics. The teaching of eternal return is an appeal to the game of freedom of the creative desire, which feels itself an effort/a self-exaggeration activity within the eternal struggle of power demands. The third part focuses on the supernatural, which is the symbol of the creative power desire and the eternal return, and which appears at every moment with the struggle to create new values and overcome itself. The fourth and fifth chapters discuss both the cosmological and ethical interpretations of Nietzsche’s eternal return doctrine, and in this context it claims that there is no contradiction between these two interpretations. The last part of the article reveals the meaning and possibility of the thought of eternal return through the awareness of the moment in which the integrity of time is experienced.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
