Bu çalışmanın amacı ortaöğretimdeki öğretmenlerin uzaktan eğitime yönelik tutumları ile dijital yeterliliklerini belirlemek, uzaktan eğitime yönelik tutumları ile dijital yeterliliklerini arasındaki ilişkiyi incelemek ve salgın sürecinde yürütülen derslerle ilgili görüşleri analiz ederek sürecin verimliliğini ortaya koymaktır. Çalışma, ölçekler ve görüşme formu kullanılarak karma yöntem araştırması ile yürütülmüştür. Çalışmanın örneklemini Amasya ilinde farklı liselerdeki 263 öğretmen oluşturmuştur. Nicel veriler öğretmenlerden “Uzaktan Eğitime Karşı Tutum Ölçeği” ve “Eğitimciler İçin Dijital Yeterlilik Ölçeği” ile toplanmıştır. Öğretmenlerin uzaktan eğitime karşı tutumlarının orta düzeyde olduğu görülmüştür ve %64.26’sının yetkinlik durumu uzman ve bütünleştirici düzeyindedir. Öğretmenlerin uzaktan eğitime karşı tutumları ve dijital yeterlilikleri cinsiyete göre anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Öğretmenlerin mesleki kıdeme göre uzaktan eğitime karşı tutumlarının anlamlı olmadığı, dijital yeterliliklerinin ise anlamlı olduğu görülmektedir. Öğretmenlerin öğrenim durumuna göre uzaktan eğitime karşı tutumları ve dijital yeterlilikleri anlamlı bir farklılık göstermektedir. Öğretmenlerin uzaktan eğitime karşı tutumları ile dijital yeterlilikleri arasında anlamlı bir ilişki vardır ve bu ilişki pozitif yönlüdür. Dijital yeterlilikleri artan öğretmenlerin uzaktan eğitime karşı tutumları da artmaktadır. Öğretmenlerin dijital yeterlilikleri uzaktan eğitime karşı tutumlarını anlamlı bir şekilde yordamaktadır. 10 öğretmenle yapılan görüşme sonuçlarına göre uzaktan eğitimle yapılan dersler zamandan ve mekândan bağımsızlık sağlarken, sınıf yönetiminde zorluğa ve fırsat eşitsizliğine sebep olmaktadır. Yapılan analizlerin salgın sonrası eğitim-öğretim de yaşanabilecek değişikliklere ışık tutacağı düşünülmektedir.
The aim of this study is to identify the attitudes of teachers in high school to distance learning and their digital skills, to study the relationship between their attitudes to distance learning and their digital skills, and to analyze the opinions on the courses conducted in the epidemic process and to reveal the efficiency of the process. The study, scales and conversation forms are conducted with the research of the karma method. The examples of the study were made by 263 teachers in different high schools in the province of Amasya. Quantum data is collected from teachers with the "Remote Education Attitude Scale" and "Digital Qualification Scale for Teachers". The attitude of teachers to distance learning has been shown to be medium and the qualification status of 64.26% is at a specialized and integrative level. Teachers’ attitudes to distance learning and digital skills do not show significant differences by gender. The teachers’ attitudes to distance learning are not meaningful, and their digital skills are meaningful. Teachers’ attitudes and digital skills to distance learning differ significantly depending on their learning status. There is a meaningful relationship between teachers’ attitudes to distance learning and their digital skills, and this relationship is positive. Digital skills increases the attitude of teachers to distance learning. Teachers’ digital skills significantly process their attitudes towards distance learning. According to the results of the interviews with 10 teachers, the lessons with distance learning provide independence from time and place, causing difficulties and inequality of opportunities in class management. The analysis is believed to keep light on the changes that the post-epidemian education can also occur.
Field : Eğitim Bilimleri
Journal Type : Uluslararası
Relevant Articles | Author | # |
---|
Article | Author | # |
---|