ASOS INDEKS
Views
2
Amaç: İlerleyen yaşla birlikte ortaya çıkan kronik hastalıklar nedeniyle geriatrik bireylerde ilaç kullanım miktarı artar. Bu artış ilaçların bir program dâhilinde akılcı bir şekilde kullanılmasını zorunlu kılar. Akılcı ilaç kullanımı bireylerin hastalığa uyumunu ve yaşam kalitesini etkileyebilir. Bu araştırma geriatrik ve kalp yetersizliği olan hastalarda akılcı ilaç kullanımının hastalığa uyum ve yaşam kalitesine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemini 65 yaş üstü 322 kişi oluşturmuştur. Katılımcılara hasta tanıtım bilgi formu, Akılcı İlaç Kullanım Ölçeği, Kronik Hastalıklara Uyum Ölçeği ve Yaşlılarda Yaşam Kalitesi Ölçeği (CASP-19) uygulandı. Verilerin analizinde karşılaştırmalar için t-testi, Mann-Whitney U ve ANOVA testi kullanılırken, ölçek skorları arasında ilişkiyi incelemek için ise Pearson korelasyon analizi kullanıldı. p<0,05 olduğu durum anlamlı kabul edildi. Bulgular: Hastaların akılcı ilaç kullanım düzeyinin hastalığa uyum üzerinde anlamlı bir ilişkisi yarattığı görüldü. (r=0,226 p<0,001) Akılcı ilaç kullanım düzeyi ile yaşam kalitesi ilişkilendirildiğinde herhangi bir ilişkinin var olmadığı görüldü (r=-0,039 p=0,486). Ancak, akılcı ilaç kullanım ölçeği ile yaşlılarda yaşam kalitesi ölçeğinin alt boyutlarından kontrol, otonomi ve zevk arasında anlamlı ilişki bulundu (sırasıyla r=0,160 p=0,004 r=-0,119 p=0,032 r=-0,191 p˂0,0001). Polifarmasi ve polifarmasi olmayan gruplar arasında AİKÖ, KHUÖ ve CASP-19 ölçek puanlarının ve altı boyut toplam puanlarının karşılaştırılmasında anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). Ancak, sadece polifarmasi olan grupta KHUÖ’de fiziksel uyum alt boyut toplam puan anlamlı düşük bulundu (p=0,011). Sonuç ve Öneriler: Çalışmada, geriatrik bireylerde akılcı ilaç kullanımının hastalığa uyum süreci üzerinde daha olumlu bir etki yarattığı, yaşam kalitesi arasında ise alt boyutlarda daha zayıf bir değişime neden olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Akılcı ilaç kullanımının değerlendirilip kalp yetersizliği olan hastalarda semptom kontrolü, hastanın memnuniyeti ve yaşam kalitesi üzerine etkisinin yeni çalışmalarda araştırılmasına gereksinim vardır.
Aim: Due to chronic diseases that occur with advancing age, the number of medications used in geriatric individuals increases dramatically. This increment necessitates the rational use of drugs within a proper program. Reasonable drug use can affect individuals' adaptation to the diseases and their quality of life. This research was undertaken to explore the impact of rational drug use on disease adaptation and life Quality in geriatric patients with heart failure. Materials and Method: The research involved a cohort of 322 individuals aged 65 and above. Participants completed a patient information form, including the Rational Drug Use Scale, the Chronic Disease Adjustment Scale, and the Elderly Quality of Life Scale (CASP-19). Statistical comparisons utilized t-tests, Mann-Whitney U tests, and ANOVA tests, while Pearson correlation analysis was employed to assess the associations between scale scores. Significance was determined for conditions with p-values less than 0.05. Results: The study revealed a notable correlation between the patients' levels of rational drug use and their adaptation to the disease (r=0.226; p<0.001). Conversely, no significant relationship was observed between reasonable drug use and quality of life (r=-0.039; p=0.486). Nevertheless, upon examining the sub-dimensions of the Rational Drug Use Scale (RDUS) and the Elderly Quality of Life Scale (CASP-19), a weak but statistically significant relationship emerged between these sub-dimensions (r=-0.191; p˂0.001). No significant difference was found between the polypharmacy and non-polypharmacy groups in comparing RDUS, ACIS, and CASP-19 scale scores and sub-dimension total scores (p>0.05). However, only in the group with polypharmacy was the total score of the physical adaptation sub-dimension of the ACIS significantly lower (p=0.011). Conclusion and Suggestions: The research findings indicated that rational drug use among geriatric individuals positively influenced their ability to adapt to the disease, albeit resulting in a comparatively modest impact on the sub-dimensions of quality of life. Further studies are needed to evaluate rational drug use and to investigate its effect on symptom control, patient satisfaction, and quality of life in patients with heart failure.
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
