Kullanım Kılavuzu
Neden sadece 3 sonuç görüntüleyebiliyorum?
Sadece üye olan kurumların ağından bağlandığınız da tüm sonuçları görüntüleyebilirsiniz. Üye olmayan kurumlar için kurum yetkililerinin başvurması durumunda 1 aylık ücretsiz deneme sürümü açmaktayız.
Benim olmayan çok sonuç geliyor?
Birçok kaynakça da atıflar "Soyad, İ" olarak gösterildiği için özellikle Soyad ve isminin baş harfi aynı olan akademisyenlerin atıfları zaman zaman karışabilmektedir. Bu sorun tüm dünyadaki atıf dizinlerinin sıkça karşılaştığı bir sorundur.
Sadece ilgili makaleme yapılan atıfları nasıl görebilirim?
Makalenizin ismini arattıktan sonra detaylar kısmına bastığınız anda seçtiğiniz makaleye yapılan atıfları görebilirsiniz.
 Görüntüleme 47
 İndirme 19
Hamdullah Hamdî’nin “Yûsuf u Züleyhâ” Mesnevisinde Aksiyon Araçları
2017
Dergi:  
KÜLLİYAT Osmanlı Araştırmaları Dergisi
Yazar:  
Özet:

Hamdullah Hamdî, 1449-1503 yılları arasında yaşamış mutasavvıf bir şairdir. Akşemseddin’in en küçük oğlu olan Hamdî, ilk eğitimini babasından alır. Çocuk yaşta babasını kaybeden şair, diğer aile fertlerinden yeterince yardım görmediğinden sıkıntılı bir hayat yaşar. Babası Akşemseddin’in halifelerinden olan İbrahim Tennurî’ye intisap eder. İlk olarak babasının vasıtasıyla tanıştığı tasavvuf, bütün hayatı boyunca onu etkiler. Daha çok mesnevileriyle tanınan şair, “Yûsuf u Züleyhâ” mesnevisi ile şöhret kazanmıştır. Onun “Yûsuf u Züleyhâ” mesnevisinin o zamana kadar yazılmışların en mükemmeli olduğu konusunda birçok tezkire yazarı ittifak eder. Eserini yazarken klasik mesnevi geleneğine bağlı kalan şair; tevhit, münacat, naat, mucizat, dört halife övgüsü ve sebeb-i telif bölümlerine yer verdikten sonra asıl hikâyeyi anlatmaya başlar. Eserini yeknesaklıktan kurtarmak ve okuyucuya nasihat etmek maksadıyla hikâye arasında çok sayıda manzumeye yer verir. Hikâye kısmında vaka parçalarını birbirine bağlarken benzer vasıtaları birçok kez kullanması dikkat çeker. Bunlar ölüm, hile, rüya ve Züleyha’nın Yusuf’u elde etme teşebbüsleridir. Anlatıcı, söz konusu vasıtaları metnin farklı yerlerinde yineleyerek hikâyenin sürekliliğini sağlar. Benzer olan bu araçların birçoğu, olayların şekillenmesinde dönüm noktası vazifesi görür. Bu çalışma, “Yûsuf u Züleyhâ” mesnevisinde aksiyon üzerinde etkili olan araçları ortaya koymayı hedeflemektedir.

Anahtar Kelimeler:

by the judges of Yûsuf al-Züleyhâhâhâ
2017
Yazar:  
Özet:

Hamdullah Hamdî was a poet who lived between 1449-1503. His youngest son, Hamdî, takes his first education from his father. A poet who loses his father at a child's age lives a troubled life because he has not received enough help from the other family members. His father, Abraham, was the one who was the one who was the one who was the one. The tasavvuf he first met through his father, affects him throughout his life. The most famous of them is the poet, who is known as the "Yusuf u Züleyhâ" (Joseph u Züleyhâ). His "Yusuf u Züleyhâ" mesnevis is the most perfect of those written until that time. The poet who remains attached to the classical mesnevian tradition while writing his work: Tevhit, Monacat, Naat, Miracle, Four Khalifa praises and Cause-i authoritarian sections, begins to tell the original story. In order to save his work from the foolishness and to advise the reader, he places many scenes in the story. It is noted that in the story part, it uses similar means many times when linking case parts to each other. These are the death, the deceit, the dreams and the attempts of Zuleihah to obtain Yusuf. The narrative provides the continuity of the story by repeating the aforementioned means in different places of the text. Many of these similar vehicles see a turnpoint role in the formation of events. This study aims to reveal the means that influence the action in the "Yusuf u Züleyhâ" mesnevis.

Anahtar Kelimeler:

Atıf Yapanlar
Bilgi: Bu yayına herhangi bir atıf yapılmamıştır.
Benzer Makaleler


KÜLLİYAT Osmanlı Araştırmaları Dergisi

Alan :   Eğitim Bilimleri; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler

Dergi Türü :   Ulusal

Metrikler
Makale : 215
Atıf : 162
KÜLLİYAT Osmanlı Araştırmaları Dergisi