ASOS INDEKS
Görüntüleme
1
Kur’an-ı Kerim’in anlaşılması ve yorumlanması bağlamında rivayetler genel kabul görmüştür. Ne var ki rivayetlere yaklaşım tarzı dönem dönem farklılık arz etmiştir. Bu çalışmada hicrî ikinci asırda tefsir rivayetlerine yaklaşım tarzı araştırılarak İbn Abbâs’a izafe edilen rivayetlerin Sünnî ve Şiî paradigmayla ilgili çelişkili olanlar açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda hicrî ikinci asırda rivayetlere yüklenen değerin mahiyeti ele alınmıştır. Erken dönemde rivayetlerin bilginin kaynağını göstermesi bakımından ilim kapsamında mütalaa edilmesi özellikle rivayetlerde içerikten ziyade onu aktaran ismi öne çıkarmıştır. Bu durum, muhtelif fırkalar tarafından birtakım fikirleri, önem atfettikleri isimlere refere edilmesini kaçınılmaz kılmıştır. Bu doğrultuda kendisine atfedilen çok sayıda rivayetlerin günümüze ulaştığı hem Sünnî hem de Şiî taraflarca tefsirde otorite addedilen İbn Abbâs dikkat çekmektedir. Rivayetlere yaklaşım hususunda tefsir disiplininin hadisten farklı olması muhtelif düşüncelerin İbn Abbâs’a isnad edilmesine imkân tanımıştır. Nitekim çalışmamızda Sünnî ve Şiî düşüncesinin ayrıştığı farklılıklar araştırılmış ve söz konusu fikirlerin dayandırıldığı âyetlere ilişkin aktarılan rivayetler mukayese yöntemiyle incelenmiştir. Araştırmanın sınırlı olması hasebiyle imamet, müt`a nikâhı ve abdest olmak üzere üç örneklendirmeyle yetinilmiştir. Her üç örnekte de Sünnî ve Şiî tefsirlerde aynı âyet hakkında tezat teşkil eden rivayetlerin İbn Abbâs’a referans verildiği görülmüştür. Hicrî ikinci asırda dinî epistemolojinin önemli ölçüde “rivayet” eksenli olması önemli bir husustur. Bu doğrultuda muhalif grupların varoluşsal inşasında merkezî konuma sahip görüşlerini, her kesim tarafından muteber addedilen isme referans vermek suretiyle meşrulaştırma amacı taşıdıkları tespit edilmiştir.
In the context of understanding and interpreting the Holy Qur'an, the riwayah have been generally accepted. However, the approach to the riwayah differed from time to time. This study aims to examine the riwayah attributed to Ibn Abbas in terms of the contradictory ones related to the Sunni and Shi'i paradigms by researching the approach to riwayah in the second century after hijra. In this context, the nature of the value attributed to the riwayah in the second century of hijra has been examined. In the early period, examining the riwayah within the scope of 'ilm in terms of showing the source of the information brought forward the name that conveyed it rather than the content in the riwayah, and this made it inevitable for various sects to refer some of their ideas to the names they attach importance. In this direction, Ibn Abbas, many of the riwayah that attributed to whom have reached today and who is regarded as an authority in tafsir both by Sunni and Shi’i parties, has attracted attention. The fact that the discipline of tafsir is different from the hadith in terms of approaching the riwayah allowed various thoughts to be attributed to Ibn Abbas. As a matter of fact, in our study, the differences between Sunni and Shi’i thought were examined and the riwayah related to the verses on which these ideas were based were examined by comparison method. Due to the limited nature of the research, three examples, na-mely imamate, mut’a marriage and ablution, were found sufficient. In all three examples, it was seen that the contradictory riwayah about the same verse in Sunni and Shi’i commentaries were referenced to Ibn Abbas. It is an important issue that the considerably legitimacy of religious epistemological value in the second century hijra was “riwayah”. In this respect, it has been determined that the opposition groups aim to legitimize their views that have a central position in their existential construction by referencing the name considered by all segments to be credible.
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
