Görüntüleme
10
İndirme
2
Bir edim ya da bir süreç olarak ‘uyarlama’ farklı disiplinler içerisinde kullanılmış ve uyarlamanın zamanı, ait olduğu toplum ve uyarlayanın amacıyla ilintili olarak belirli hedefleri gerçekleştirerek edebiyat ve tiyatroda da uygulanmıştır. Doğru/esas uyarmanın niteliği üzerine fikir birliği olmamasına rağmen, edebiyat eleştirmeni Profesör Linda Hutcheon 2006 yılını takiben adaptasyon teorisinin sınırlarının genişletildiğini ve bu teoriye yeni bakış açıları getirildiğini ortaya koymuştur. Çağdaş İngiliz oyun yazarı Tim Crouch tarafından kaleme alınan ve bu çalışmada yer verilen Shakespeare uyarlamaları seçili oyunlar, kimi durumlarda uyarlama eserler orijinal metne hem yakın bir benzerlik hem de farklılık arz edebileceğini göstermiştir. Üst sınıfa ait insanlar üzerine anlatıların sunulduğu Shakespeare oyunları, bu oyunlarda yer alan göz ardı edilmiş ikincil karakterlere vurgu yapılarak Crouch’un oyunlarında yeniden anlatılır ve yeniden canlandırılır. İnsan oğlunun doğasına, istek ve dürtülerinin sınırlarına değinerek Crouch görünür olmayan Shakespeare karakterlerini çağdaş sahneye genç seyircilerinin gözü önüne taşır. Bu çalışmada, Crouch’un Shakespeare oyunlarından uyarlanmış olan oyunlarının yeniden yaratım aşaması oyun yazarının muhatap olarak genç seyircileri seçmesi ve oyunlarını icra ederken yeni çağdaş tiyatral teknikler kullanma eğilimi dikkate alınarak açığa çıkarılacaktır.
Adaptation as an act or process has been used in different disciplines and it has applied in literature and theatre for years achieving certain goal regarding to its time and its society and its adapter’s purpose. Although there is no consensus about the essence of the true adaptation, literary critic Professor Linda Hutcheon suggests that following the time of 2006 broader point of views for adaptation theory have been brought by enlarging its borders. The chosen adaptation plays from Shakespeare in this study which have penned by contemporary British playwright Tim Crouch establish that adapted works can be both closely similar and different from the original text in certain cases. Shakespeare’s plays in which the narratives on the upper echelon were unfolded are retold and reperformed in Crouch’s plays by placing the emphasis on the ignored secondary characters of the plays. Touching the nature of human beings, limits of their wishes and drives, Crouch carries these invisible Shakespearean characters on contemporary stage in front of young audiences. In this study, the recreation process of Crouch’s plays which are adapted from Shakespeare’s plays will be revealed considering his young audience as his addressee and his inclination to use new contemporary theatrical techniques while performing his plays.
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
