Özet:

İslam tarihi boyunca medreseler eğitim ve öğretim alanında çok önemli hizmetler yapmış mümtaz kurumlardır. IX. asırda Selçuklular döneminde Nizamiye Medreseleri kurumsal olarak teşekkül etmiş, Zengîler, Eyyûbîler ve Memlûklerin gayretleriyle bu eğitim kurumları daha da geliştirilmiştir. Anadolu coğrafyasına Selçuklular tarafından taşınan bu kadim geleneğe Osmanlılar da sahip çıkmış ve dönemin şartlarına uygun yeniliklerle geliştirmeye çalışmışlardır. Bu köklü geleneğe dayanan Doğu medreseleri, yetiştirdiği insan profili ile topluma büyük katkılar sağlamıştır. Türkiye’de Cumhuriyetin ilk yıllarında gelen yasağa rağmen medreseler, halkın teveccühü sayesinde fiili varlığını muhafaza etmiş, eğitim faaliyetlerini belli bir işleyiş çerçevesinde devam ettirmiştir. Gaziantep medreseleri bu bağlamda ele alınmış, bu medreselerin cumhuriyet sonrası doğu medreseleri ekseninde kuruluş tarihi-1984-2016- ve faaliyetleri incelenerek dini ve sosyal hayata yansıması araştırılmıştır. 

Anahtar Kelimeler: