Özet:

Bu çalışma hem yavru hem de ergin bal arılarında (Apis mellifera) varroa (varroa destructor) bulaşıklık oranını, yapılan mücadelenin etkinliğini ve kolonilerin verimliliğine etkilerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Hem çalışma başlangıcında hem de çalışma süresince 24 günlük periodlarla üç arılıktan 15 arı kolonisinde (ergin arılarda, işçi arı gözlerinde ve erkek arı gözlerinde) varroa bulaşıklık oranları belirlendi. İlk ilaç uygulamasına (26 Temmuz 2004) kadar tüm gruplarda varroa bulaşıklık oranı sürekli olarak artış, ilaç uygulamasını takiben ise ani bir düşüş eğilimi göstermiştir. İkinci ilaç uygulamasına (25 Ekim 2004) kadar gerek işçi arı üzerindeki gerekse işçi arı ve erkek arı gözlerindeki pupalar üzererindeki varroa miktarı yine sürekli bir artış göstermiştir. Tüm gruplarda, erkek arı gözlerindeki ortalama varroa bulaşıklığının (grup I’de %24.14, group II’de %59.08 ve group III’te %81.72) hem işçi arı gözlerindeki varroa bulaşıklığından (grup I’de %1.44, grup II’de %3.52 ve grup III’te %4.76) hem de işçi arılar üzerindeki varroa bulaşıklığından (grup I’de %8.88, grup II’de ,%12.54 ve grup III’te %17.32) daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Tüm kolonilerde erkek arı gözlerinin artmasıyla birlikte varroa bulaşıklık oranı da artmış, erkek arı gözlerinin maksimum olduğu dönemden sonraki dönem ise varroa oranı da maksimum olmuştur. Varroa bulaşıklık oranı kolonilerin işçi arı populasyonunu ve bal verimini olumsuz etkilemiştir. Varroa bulaşıklığı yüksek olan kolonilerin (Grup II and III) ergin arı gelişimi (10.16±0.46 ve 10.10±0.47 adet arılı çerçeve /coloni) ve bal verimi (24.20±2.68 and 26.20±3.70 kg/coloni) varroa bulaşıklığı düşük olan kolonilerin(Grup I) ergin arı gelişiminden (12.80±0.47 adet arılı çerçeve /coloni) ve bal veriminden (34.20±8.83 kg/coloni) daha düşük olmuştur

Anahtar Kelimeler: