Özet:

Abstract Aim: The aim of this study was to evaluate the effect of optical characteristics of two different kinds of ceramic brackets in masking and reflecting color of four different adhesives by means of digital measurements in vitro. Material and Methods: 160 artificial maxillary central incisors were divided into two groups of 80, and assigned to monocrystalline bracket group (Group 1) and polycrystalline bracket group (Group 2). Both groups were further divided into four equal sub-groups according to the adhesives. After bonding, all samples were colorimetrically evaluated before (T0) and after (T1) thermocycling and photoaging. Values for L*, a* and b* parameters were recorded and color differences (∆E) were calculated. The results were statistically analyzed using the Kruskall–Wallis test. Evaluation among subgroups was performed using Dunn’s multiple correlation test (P<0.05). The clinical detection threshold for ∆E value was set at 3.7 units. Results: ∆E values between T0 and T1 showed an increase in all four sub-groups in the monocrystalline group and the highest value was 1.49±0.66 for the Transbond XT group. There was no significant difference in ∆E values in any adhesive sub-group in the polycrystalline group. Conclusion: Monocrystalline brackets are more likely to reflect color of orthodontic adhesives while polycrystalline brackets have a masking effect Therefore, while treating patients with more esthetic concerns, monocrystalline translucent brackets should be preferred. Key words: Orthodontics, orthodontic brackets, aluminum oxide, orthodontic adhesives, esthetics Saydam ve Yarısaydam Seramik Braketlerin Adeziv Renk Değişimini Yansıtma Miktarlarının Değerlendirilmesi Özet Amaç: Bu çalışmanın amacı, yapısal olarak farklılık gösteren iki farklı estetik braketin optik özelliklerinin dört farklı ortodontik adezivin renk değişimlerini yansıtma veya maskeleme etkilerini dijital olarak in vitro ortamda incelemektir. Gereç ve Yöntem: 160 adet yapay üst santral keser diş her biri 80 adet olacak şekilde monokristalin ve polikristalin braket uygulanmak üzere sırasıyla Grup 1 ve Grup 2 olarak iki gruba ayrılmıştır. Her iki grup, kullanılan ortodontik adeziv sistemine göre dört eşit alt gruba ayrılmıştır. Braket uygulamasını takiben örnekler termal döngü ve suni gün ışığı uygulamasından önce (T0) ve sonra (T1) olmak üzere iki defa renk ölçümü işlemine tabi tutulmuştur. L*, a* ve b* parametrelerinin değerleri kaydedilip her örnek için renk farkı (∆E) hesaplanmıştır. ∆E bulguları Kruskall-Wallis testi ile, Alt gruplar ararsı değerlendirme ise Dunn’ın çoklu karşılaştırma testi ile yapılmıştır (P<0.05). Klinik olarak tespit edilebilir ∆E değeri 3.7 ünite olarak belirlenmiştir. Bulgular: Monokristalin braket grubundaki tüm alt gruplarda T0 ve T1 arasındaki ∆E değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir artış gözleniren, polikristalin braket grubunun alt gruplarında anlamlı bir fark bulunmamıştır. En fazla ∆E artışı monokristalin braket grubunda Transbond için tespit edilmiştir (1.49±0.66). Sonuç: Seramik braketlerin altından yansıyan ortodontik adeziv sistemlerinin renk değişimi monokristalin braketler tarafından daha fazla yansıtılırken, polikristalline braketlerde maskeleme etkisi nedeni ile daha az olduğu tespit edilmiştir. Estetik kaygısı yüksek olan hastalarda polikristalline braketlerin tercih edilmesi düşünülmelidir. Anahtar kelimeler: Ortodonti, ortodontik braketler, alüminyum oksit, ortodontik adezivler, estetik

Anahtar Kelimeler: