Özet:

Osmanlı Devleti’nin I. Dünya savaşında yenilmesinden sonra Filistin, 1948 yılına kadar İngiliz mandası olmuştur. İçerisinde Müslümanlar tarafından kutsal kabul edilen Mescid i Aksa’yı ihtiva etmesinden dolayı Kudüs ve çevresinin İngiliz işgali altına girmiş olması Filistinli âlim şahsiyetleri derinden yaralamıştır. Bu âlimlerden birisi olan Nebhânî, İslami ilimler alanında yetmiş civarında eser yazmış önemli bir isimdir. Bir taraftan İngiliz işgaline karşı Filistin’de direniş ruhunu takviye etmeye çalışırken diğer taraftan “küffar”dan daha tehlikeli gördüğü ve ehl i bidat olarak değerlendirdiği dönemin önde gelen “ıslahatçı” isimlerine yönelik mücadelede bulunmuştur. Edebi yönü güçlü olan Nebhâni, klasik Arap şiirinin ana konularından biri olan “hiciv”i hasımlarına karşı kullanmaktan geri durmamış ve manzum eserlerinin bir kısmını bu amaca yönelik kullanmıştır. Bu makalede Nebhâni’nin hayatı ve eserleri genel olarak tanıtıldıktan sonra onun “hiciv” içerikli manzum bir eserinin şekil ve içerik bakımından incelenmesi yapılacaktır.

Anahtar Kelimeler: