Özet:

Türkiye’de özellikle 1980 sonrasında bölgesel farklılıklar giderek artmıştır. Yatırımların bölgeler arasında rantabl dağıtımı için özellikle az gelişmiş bölgeler için teşvikler getirilmiştir, Fakat sonuçta bunda muvaffak olunamamıştır. Nedeni ise o bölgenin ekonomik altyapısından önce sosyokültürel altyapısının değiştirilmesinin ne kadar zor olduğudur. Bölgesel dengesizlikler Türkiye’de özellikle doğu ve batı arasında çok önemli bir problem haline gelmiştir. Bununla ilgili olarak da her bölgede bölgesel kalkınma ajansları kurulmuştur. Bu ajanslar sayesinde bölgesel farklılıklar giderilmeye çalışılmıştır. Her ajans kendisi için bir kalkınma stratejisi benimsemiştir. Burada bütün gaye doğu ile batı arasında ki farkları en aza indirerek bölgesel kalkınmaya yardımcı olmaktır. Bölgesel dengesizlik kavramı ülkenin her tarafında görülmektedir. Nüfusta, tarımsal yapı da, gelir dağılımında, mali piyasalarda, ulaşım ve haberleşme de, sağlık ve eğitimde ülkenin her tarafında dengesizlikler hakimdir. Bu dengesizlikler sosyal, kültürel ve ekonomik olarak araştırılmalı ve nedenleri ortaya konularak ülke ekonomisinin gelişmesi için gerekli tedbirler alınmalıdır. Bölgenin özelliğine göre bir kalkınma stratejisi oluşturulmalı ve bölge planları buna göre yapılmalıdır. Özellikle az gelişmiş bölgelerde yatırım daha cazip hale getirilmeli ve bununla ilgili teşvik tedbirleri gerektiği şekilde uygulanmalıdır. Özellikle vergi teşvikleri burada çok önemli bir yer tutmaktadır. Vergilerde ki indirim yatırımları cazip hale getirmekte ve müteşebbislerin o bölgeye daha fazla yatırım yapmasına sebep olmaktadır. Fakat buna rağmen az gelişmiş bölgelere yapılan yatırımlar sayesinde bile dengesizliğin giderilemediği hatta giderek arttığı ve sonuçta başarısız olduğu anlaşılmıştır. Çünkü yatırımlar Dünya ile koordineli bir şekilde yapılmamıştır.

Anahtar Kelimeler: