Görüntüleme
87
İndirme
35
Kültürel mirasın kalkınmadaki yeri ve önemi son yıllarda giderek vurgulanmaktadır. Kalkınmayı kültürel mirasın bozulması ve zarar görmesinde tehdit olarak gören yaklaşımın yerini, kültürel mirası kalkınmanın itici gücü olarak kabul eden yaklaşım almaktadır. Sözgelimi, Paris Deklarasyonun’da kültürel miras kalkınma sürecinin bir parçası olarak görülmekte ve kültürel mirasın sosyal uzlaşma, refah, yaratıcılık ve ekonomik çekicilik değerleri bu yaklaşımın temelini oluşturmaktadır (ICOMOS, 2011). Bölgesel kalkınmada kültürel mirasın etkileri, Rusya, Almanya, İngiltere ve Türkiye gibi bazı ülkelerde uygulanan projelerle deneyimlenmiştir. Uygulamada, kültürel miras iş dünyasında büyüme, özel yatırımların artması ve kültürel altyapının gelişmesi gibi katkılarıyla bölgesel kalkınmayı olumlu etkilemektedir (Menteş, 2006; Abankina, 2013). Öte yandan, sosyal yapıdaki değişimler ve yaşam giderlerindeki artış bölgesel kalkınma politikalarının uygulandığı bazı bölgeler için dezavantaj olarak kabul edilmiştir (Abankina, 2013). Türkiye'de, 2006 tarihli 5449 sayılı Kalkınma Ajanslarının Kuruluşu, Koordinasyonu ve Görevleri Hakkında Kanun ile NUTS2 Düzeyinde yirmi altı (26) bölgede kalkınma ajansı kurulmuştur. Buna göre, Bölgesel Kalkınma Ajansları (BKA) bölge planlamadan sorumludur ve bölgesel kalkınma için temel stratejileri belirlemektedir. BKA’nca ilk bölge planları 2010-2013 dönemi ve ikinci bölge planları 2014-2023 dönemi için hazırlanmıştır. Böylelikle, kültürel mirasın ülke genelinde daha önce değerlendirilmediği bir mekânsal ölçekte, yani bölge ölçeğinde değerlendirilmesi söz konusu olur. Çalışmada, Bölgesel Kalkınma Ajansları’nca 2014-2023 dönemi için hazırlanan bölge plan raporlarında kültürel mirasa ne içerikte yer verildiğinin saptanması ve değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Yirmi altı (26) Bölge Kalkınma Ajansının web sayfasında yayınladığı bölge plan raporları altı başlık altında incelenmiştir; mevcut durum analizi, vizyon, gelişme eksenleri, öncelikler, tedbirler ve performans göstergeleri. Sonuç olarak, kültürel mirasın sürdürülebilirliğini sağlamak için kültürel mirasa ilişkin bölgesel politikaların “alan yönetimi” yaklaşımıyla ele alınması gerekliliği vurgulanmaktadır. Özellikle Kalkınma Ajanslarınca hazırlanan planların dayanağı olacak nitelikte ve kültürel mirasın yönetimini, korunması ve gelişimini gözeten kültürel miras yönetim planlarının geliştirilmesi önerilmektedir. Buna ek olarak, belirtilen yönetim planının hazırlanması ve uygulanmasını sağlamak, bu alanlarda iştigal eden yerel ve bölgesel aktörler arasında koordinasyon ve işbirliğini sağlamak ve kalkınma ajanslarına bu konuda rehberlik etmek üzere yetkili bir kurumun kurulması tavsiye edilmektedir.
The place and importance of cultural heritage has been increasingly highlighted in recent years. The approach, which sees development as a threat in the destruction and damage of cultural heritage, takes the place of the approach that recognizes cultural heritage as the driving force of development. The Convention is seen as part of the cultural heritage development process in the Paris Declaration and the social consensus, prosperity, creativity and economic attractiveness values of cultural heritage are the basis of this approach (ICOMOS, 2011). The effects of cultural heritage on regional development have been experienced by projects implemented in some countries such as Russia, Germany, Britain and Turkey. In practice, cultural heritage positively affects regional development with its contributions such as growth in the business world, increased private investments and the development of cultural infrastructure (Menteş, 2006; Abankina, 2013). On the other hand, changes in social structure and the increase in living costs have been considered a disadvantage for some regions where regional development policies are implemented (Abankina, 2013). In Turkey, the Law on the Organization, Coordination and Functions of the Development Agencies No. 5449 of 2006 and NUTS2 level has established a development agency in twenty-six (26) regions. Accordingly, the Regional Development Agencies (BKA) are responsible for regional planning and determine the core strategies for regional development. The BKA’s first regional plans are prepared for the period 2010-2013 and the second regional plans for the period 2014-2023. Thus, cultural heritage is to be assessed in a spatial scale, i.e. in the regional scale, where it has not been previously assessed throughout the country. The study aims to identify and evaluate what the content of cultural heritage is included in the regional plan reports prepared by the Regional Development Agencies for the period 2014-2023. Twenty-six (26) Regional Development Agency’s website has published regional plan reports under six titles: current situation analysis, vision, development axes, priorities, measures and performance indicators. As a result, it is emphasized the need to address regional policies regarding cultural heritage by the "regional management" approach to ensuring the sustainability of cultural heritage. In particular, it is recommended that the plans prepared by the Development Agencies are based on the quality and the development of cultural heritage management plans that monitor the management, conservation and development of cultural heritage. In addition, it is recommended to ensure the preparation and implementation of the designated management plan, to ensure coordination and cooperation between local and regional actors working in these areas, and to establish a competent institution to guide the development agencies in this regard.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley