Özet:

Günümüzde konjonktürel olarak birbirine yaklaşıp uzaklaşan kimi zaman yolları kesişen milliyetçilikleri kesin bir topolojiye tabi tutmak başlı başına bir zorluktur. Bu zorlukların yanında Türk milliyetçiliğinin topolojisi üzerine konuşmayı zorlaştıran Türkiye’ye has etkenler de eklenince zorluk daha da artmaktadır. Milliyetçilik kavramının sahip olduğu kendine has muğlaklık, milliyetçilik tipleri arasındaki eklektik ilişkiler, tipler içerisinde ayrı ayrı kolların oluşmasının yanı sıra Batıdaki topolojiden ayrılan bir başka nokta ise dinin milliyetçilik alanındaki rolüdür. Türkiye’deki topoloji de din -ulusalcılığı dışarıda bıraktığımızda- batıdaki gibi milliyetçilik alanından çıkartılmamış, yoğun olarak işlenmiş, milletin değiş- mez bir unsuru olarak ele alınmıştır. Konuya Türkiye özelinde yaklaştığımız zaman görüyoruz ki, Türkiye, milliyetçiliğin çok çeşitli açılımlarını bir arada bulunduran bir ülke konumundadır. İşte, bu makale Türkiye’deki farklı milliyetçi topolojiler arasından Türk milliyetçiliği ve ulusalcılığı problemini konu edinmektedir. Ulusalcılığın belirdiği ilk günlerde kullandıkları söylemlerle Türk milliyetçilerinin kullandığı bazı söylemler benzeş- tği için Türk toplumunda bir algı karışıklığı yaşandığı gözlemlenmiştir. Bu makalenin amacı Türk milliyetçileri ile ulusalcılar arasındaki farkları ortaya koyarak Türk toplumunda görülen karışıklığı gidermek ve bu iki akımın toplumsal düzlemde doğru bir şekilde tartışılmasını sağlamak olarak belirlenmiştir. Bir baş- ka değişle bu çalışmanın amacı sosyolojik bir perspektifle Türk milliyetçiliği ile ulusalcı milliyetçiliğinin kökenlerini ve farklılıklarını ortaya koyarak toplumsal gerçeği zihinsel bir dünyada yeniden inşa etmek, diğer bir deyişle karmaşıklığı anlamlı bir mantık dahilinde gidermeye çalışmak olacaktır.

Anahtar Kelimeler: