Abstract:

Anadolu’da İslam’la ilk tanışma özelliğine sahip şehir olan Antakya, tarihin akı- şında uzun süreden beri Müslümanların yaşadığı bir şehirdir. Antakya’nın toplumsal dokusu ve kültürünün ana yapısı İslamiyet ile şekillenmiştir. Bu duruma etki eden faktörlerden biri de İslam öncesi dönemde de Antakya ve çevresinin tarihte dinî-tarihî kimliğe sahip değerli şahsiyetlerin yaşadığı bir bölge olması- dır. Ayrıca sahabe döneminden günümüze çeşitli alanlarda İslamiyet’e hizmet etmiş birçok değerli şahsiyet bu bölgede yaşamıştır. Müslümanlar, ilk olarak 638 yılında Hz. Ömer (v. 644) döneminde bu şehri fethederek buraya iskân edilmişlerdir. Daha sonraları Antakya; hadis, fıkıh, tasavvuf, kıraat, tıp, matematik vb. alanlarda öne çıkmış âlimlerin uğradığı, yaşadığı ve yerleştiği önemli ilim merkezlerinden olmuştur. Bu âlimler "al-Antâkî" nisbetiyle anılmışlardır. Kur’ân-ı Kerîm’de bahsi geçen gerçek inanç sahibi Habîb en-Neccâr’ın Antakya’da yaşadığı düşünülmektedir. İslam komutanı Ebû Ubeyde bin Cerrah (v. 638), Ahmed el-Kuseyrî (v. 1549), Bâyezit-i Bistâmî (v. 878), Dâvûd el-Antâkî (d. 1599) ve Ali bin Muhammed el-Antâkî (v. 987) gibi isimler Antakya’nın sosyo-kültürel hayatını şekillendiren bazı figürler olarak dikkat çekmektedir. Anılan bağlamda Antakya bölgesinde kültürel yapıda önemli özelliğe sahip Hızır’ın (a.s) Müslüman kültüründeki yerini incelenmesi, bilimsel bilginin halka doğru dini bilgi olarak ulaştırılması açısından önemli görülmektedir. Çünkü Antakya ve çevresinde halk arasındaki inanca göre Sâlih Kul’un (Hızır a.s) birçok türbe ve makamının bulunduğu bilinmektedir. Bu çerçevede Antakya’da yaşayan insanlar arasında kabul edilen Hızır inancını Kehf Sûresindeki kıssa özelinde incelemek doğru dini bilgiye erişim çerçevesinde anlamlı bulunmuştur.

Keywords: