Abstract:

19.yüzyılda gerçekleşen Sanayi Devrimiyle bilim ve teknoloji alanında meydana gelen gelişmeler, yeni bir dünya düzeninin arzulandığı, bu bağlamda 17.yüzyıl Aydınlanma düşüncesinden kaynağını alan inanca karşı aklı, tanrısal akla karşı insan aklını, teolojiye karşı bilimi ön plana çıkaran bir düşünce sistemini etkin hale getirmiştir. Bu dönemde bilimden sanata, üretimden tüketme kadar her alanda, geleneksel yani eski olandan uzaklaşmayı, bugüne ait, modern olana ulaşmayı hedefleyen bir anlayış vurgulanmıştır. Bu bağlamda bu çalışmada da 19.yüzyılda ortaya çıkan ve daha sonra kendi içerisinde de dönüşümler yaşayan bu anlayışın ortaya koymuş olduğu tüketim kültürünün çevre üzerindeki etkileri ve sonucunda meydana gelen çevresel sorunlar üzerinde durularak, bu duruma İslam dininin yaklaşım tarzı ortaya konulmaya çalışılmaktadır. Bu bağlamda ilgili literatür taranarak, tüketim davranışının ve tüketiciliğin yaşadığı dönüşüm, modern dönem ve sonrası olan postmodern dönemde tüketimin bir kültür haline gelişiyle yaygınlaşan “ tüket, at” mantığının çevre üzerinde yarattığı tahribat ve İslam dininin genel olarak bu duruma bakışı üzerinde durulmuştur. Çalışma neticesinde bugün bir kültür haline gelen tüketimin aslında bir ihtiyaç giderme davranışı olarak insan için zorunlu olduğu ancak tüketimin bir hazza dönüşmesi ve doyum sağlamak için her şeyin tüketlecek bir nesne olarak görülmesinin çevre üzerinde yol açtığı tahribatlar ortaya konarak İslam dininin tüketim kültürü ve çevre konusundaki prensiplerinin önemi vurgulanmıştır

Keywords: