Görüntüleme
63
İndirme
23
Alçakgönüllülük yüz yıllardır teolojik bir kavram olarak değerlendirilmektedir. O, dünya dinlerinin çoğunda merkezi bir erdem olarak betimlenmektedir. Alçakgönüllülüğün önemi farklı teolojik gelenekler boyunca uzanmaktadır. Yahudilik, Hristiyanlık ve İslâm olmak üzere üç büyük teistik din dikkate alındığında alçakgönüllülüğün önemli bir erdem olduğu ortaya çıkmaktadır. Dinlerin alçakgönüllülüğe verdiği değerden ötürü dindar bireyler, dindar olmayanlara göre daha fazla mütevazı davranma eğiliminde olabilir ve kendilerini daha fazla mütevazı olarak görebilirler. Bu kapsamda “dindar bireyler dindar olamayanlara göre daha fazla mütevazı mı?” sorusu çerçevesinde gelişen araştırmada iç kaynaklı dindarlık ile alçakgönüllülük arasındaki ilişki ve etkileşim konu edinilmektedir. Ayrıca demografik değişkenler çerçevesinde alçakgönüllülük ve dindarlığın cinsiyete göre farklılaşıp farklılaşmadığı, öğrenim görülen fakülte değişkenine göre alçakgönüllülük ve dindarlığın nasıl değiştiği araştırılmaktadır. Ulaşılan bulgular neticesinde dindarlıkla alçakgönüllülük arasında orta düzeyde, pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Ayrıca iç kaynaklı dindarlığın alçakgönüllülüğün anlamlı bir yordayıcısı olduğu tespit edilmiştir. Alçakgönüllülük ve dindarlık arasındaki bu ilişkinin yanı sıra demografik değişkenler bağlamında kadınların alçakgönüllülük ve dindarlık düzeyinin erkeklerden yüksek olduğu, ilahiyat fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin alçakgönüllülük ve dindarlık düzeylerinin araştırmaya dâhil olan diğer fakültelerde öğrenim gören öğrencilerden anlamlı bir şekilde yüksek olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular literatürdeki diğer araştırma verileriyle karşılaştırıldığında, dindarlığın alçakgönüllülüğü teşvik ettiği ancak onun temel bir bileşeni olmadığı sonucu ortaya çıkmaktadır.
Humility has been regarded as a theological concept for hundreds of years. It is described as a central virtue in most world religions. The importance of humility extends throughout different theological traditions. Considering the three major religions, Judaism, Christianity, and Islam, humility is an important virtue. Because of the value that religions give to humility, religious individuals may tend to be more humble than non-religious and may see themselves more humble. In this context, “Do religious individuals be more humble than those who cannot be religious?” In the framework of the question, the research develops on the subject of the relationship and interaction between internal religiousity and humility. In the framework of demographic variables, we also study how humility and religiousness vary by gender, and how humility and religiousness vary by faculty variable. The findings have found that there was a medium, positive and meaningful relationship between religiousness and humility. It is also found that internal religiousity is a meaningful promoter of humiliation. In addition to this relationship between humility and religiousness, the level of humility and religiousness of women in the context of demographic variables is higher than of men, and the level of humility and religiousness of students studying at the Faculty of Theology is significantly higher than of students studying at other faculty that includes research. The findings obtained, compared to other research data in literature, reveal the conclusion that religiousness promotes humility but is not a fundamental component of it.
Alan : Güzel Sanatlar; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
