Özet:

Ekonomik büyüme, tüm dünya ülkeleri için temel iktisadi hedeflerden biridir. İktisadi büyüme ile elde edilen gelirin toplumsal sınıfların tümüne adil dağılımı ise kalkınmanın henüz tam olarak çözüm geliştirilememiş en önemli sorunlarından birisidir. Gelirin adil bir şekilde dağılımının gerçekleştirilememesi problemi genel olarak bütün ülkelerin karşılaştığı bir problem olup gelişmiş ve gelişmemiş ülkelerde benzer sorunlara yol açmaktadır. Elde edilen gelirin adil bir yapıda dağılımının sağlanamaması sonucu ortaya çıkan sorunlar daha büyük problemlere de yol açmaktadır. Bunun sonucunda karşılaşılan yoksulluk, önemli bir sosyo-ekonomik problem olarak ortaya çıkmaktadır. Ekonomiler genel olarak incelendiinde gelir dağılımı adalatsizliği ile yoksulluk düzeylerinin birbirleri ile yoğun bir şekilde ilişkili olduğu görülmektedir. Bu sebeple ekonomik kalkınma amacıyla yürütülen politikalar yoksulluk ile mücadele ve gelir dağılımının adil bir yapıya kavuşturulabilmesi konularını birlikte ele alarak stratejik birer hedef olarak belirlemektedir. Bu çalışma, Türkiye’de 2000 yılı sonrasındaki dönemde, yoksulluk ve gelir eşitsizliği göstergelerinin ortaya koyduğu istatistik verilerinin kullanılarak Türkiye’nin aynı dönemde uyguladığı sosyal politikaların başarısını analiz etmeyi amaçlamaktadır. Yapılan analizde, özellikle 80 sonrasında ortaya çıkan gelir dağılımındaki uçurumun kapatılmasına yönelik çalışmaların başarılı sonuçlar verdiği, ancak yoksullukla mücadele kapsamında uygulanan sosyo-ekonomik politikaların, nispi düzeylerde sonuçlar verdiği görülmüştür. Genel olarak elde edilen bulgular çerçevesinde bir değerlendirme yapıldığında, yoksulluk ve gelir dağılımı alanlarında nispi bir başarının sağlandığı görülmüş ancak yaşanan iyileşme düzeyinin uluslararası boyutlarda değerlendirildiğinde, elde edilen başarının yeterli olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: