Bu çalışmada Hilmi Yavuz’un Üç Anlatı adlı eseri, postmodern bir anlatım aracı olan üstkurmaca tekniği bağlamında incelenmiş ve bu tekniğinin eserde nasıl uygulandığı izah edilmeye çalışılmıştır. İlk basımı 1995 yılında yapılan Üç Anlatı; Taormina (1990, s. 5-79), Fehmi K.’nın Acayip Serüvenleri (1991, s. 81-158) ve Kuyu (1994, s. 159-214) olmak üzere üç farklı anlatı bölümünden oluşur. Edebiyatın pek çok alanında nitelikli eserler ortaya koyan, tarihî mirastan ve gelenekten yararlanan Hilmi Yavuz, Üç Anlatı’da yazar, anlatıcı, eleştirmen ve okuyucu olmak üzere çeşitli şekillerde okuyucunun karşısına çıkar. Üç Anlatı farklı üstkurgusal düzlemlerin birbiri içine geçtiği, uzamlar arasında gelgitlerin yaşandığı, dil oyunlarının sıkça yapılarak anlatıcı karmaşasının yaşandığı ve okuyucunun, zihninde cevapsız pek çok soruyla bırakıldığı postmodern tarzda yazılmış gerçek bir üstkurmaca eserdir. Üç Anlatı aslında Hilmi Yavuz’un çocukluğuna ve bilinçdışına yapılan istem dışı bir yolculuğun akışıdır; bu nedenle eser, felsefî ve psikolojik veriler ışığında ilerleyen üstkurmaca teknikleriyle çözümlenmeye imkân tanır. Postmodern bir tarzda yazılan Üç Anlatı’nın en önemli özelliği olay örgüsü ve anlatıcı düzleminde kendini gösterir. Klasik ve modern anlatılarda güçlü olay örgüsü, belirli bir anlatıcının yerini postmodern eserlerde belirli olay örgüsünün ve anlatıcının olmadığı anlatılar alır. Böylece anlatı pek çok açıdan muğlak, okuyucunun anlaması için çözümlemesi gereken bir yazın dünyası hâline gelir.
In this study, Hilmi Yavuz’s Three Stories was studied in the context of the supernatural technique, which is a postmodern narrative tool, and it was tried to explain how this technique was applied in the work. The first edition consists of three different narrative sections: Taormina (1990, p. 5-79), Fehmi K.'s Strange Seruvens (1991, p. 81-158) and Kuyu (1994, p. 159-214). Hilmi Yavuz, who has presented qualifying works in many fields of literature, profits of historical heritage and tradition, appears to the reader in various ways, including writer, narrator, critic and reader in the Three Stories. The Three Stories is a real masterpiece written in post-modern style where different supergirl plates go into one another, where the distances occur, where the language games often make the narrative complexity, and where the reader leaves in his mind with many questions without answers. The Three Stories are in fact the flow of an unwanted journey to Hilmi Yavuz’s childhood and out of consciousness; therefore, the work is possible to be resolved with the advanced supernatural techniques in the light of philosophical and psychological data. The most important feature of the Three Stories, written in a postmodern style, manifests itself in the plot of the event and the narrative level. In classical and modern narratives, a strong plot of events takes the place of a specific narrative in postmodern works, and the narrative does not have a specific plot of events. So the story becomes a summer world that the reader needs to understand in many ways.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|