Özet:

Bu metin Güzel sanatlar eğitimi veren kurumlarlardaki Resim, İçmimarlık, Grafik, Endüstri Tasarımı, vb. gibi disiplinler içerisinde kullanılan, Boşluk / Space kavramının, kültürel kodlarla okunması ve bunun oluşturduğu güdümlemelerin, tasarım ve yaratım sürecine etkilerini incelemektedir. Amaç bu alanlarda alışkanlıkları sorgulamak ve yeni yaklaşımlara kapı olabilecek bir tartışmayı başlatabilmektir. Bir metnin veya bir mekanın içinde yaratılan boşluk nasıl anlamladırılmalı, nasıl okunmalıdır. Okunma biçimleri, ve kavramları anlamlandırma biçimleri farklı topluluklar, milletler ve disiplinler Boşluk /space kavramlarını nasıl anlamlandırırlar. Üretilen tipografik tasarımların anlaşılabilir, okunabilir, olması önemlidir. Anlamak, bilmek gibi kavramlar, bireylerin alt yapılarına, yetişme biçimlerine, aldıkları eğitim düzeyine göre değişir. Öğrenim Süreç ve yöntemleri de bu aşamada şekillenmektedir. Bu bağlamda metin, anadillere eklemlenen yabancı kavram ve kelimelerin süreç içerisinde işaret ettikleri anlamların ötesinde anlamlara kavuştuklarını ve aynı yazılışlara sahip, aynı noktadan üretilmiş olmalarına rağmen, sonuçları itibariyle birbirleriyle taban tabana zıt anlamlara ulaşması sorununu irdeler. Araştırma, Boşluk ve Space kelimelerinin merkezde yer aldığı ve bu iki farklı dile ait kelimenin tasarım sürecine, "negatif" ve "pozitif" etkilerini betimleme yöntemiyle sorgulamaya çalışmaktadır. Metnin kısıtlarını Boşluk /Space kavramlarının anlamları ve uygulamaları belirler. Sonuç olarak, Dil, eğitimin en önemli aracıdır. Eğitim kurumlarında, eğitici ile eğitilenin bir kavram üzerinde anlaşması, aynı anlamlarla iletişim kurmasını sağlaması dilin görevi olduğu vurgusu metinde yapılır.

Anahtar Kelimeler: