Abstract:

Özel gereksinimli öğrencilerin bireysel eğitim planları doğrultusunda normal gelişim gösteren akranlarıyla birlikte okullarda aldıkları kaynaştırma eğitiminin başarısını etkileyen çeşitli sebepler bulunmaktadır. Bu sebeplerden bazılarının aileden, öğretmenlerden, öğrencilerden ve fiziksel ortamdan kaynaklı olduğu söylenebilir. Bu araştırmada kaynaştırma eğitimine katılmakta olan özel gereksinimli öğrencilerin kendi okul ortamlarına yönelik algıları belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmada olgu bilim deseni kullanılmıştır. Bir rehabilitasyon merkezine devam eden ve en az dört yıldır kaynaştırma eğitimi alan beş öğrenci araştırmanın çalışma grubunu oluşturmuştur. Öğrencilerden okulda yaşadığı ve onu etkileyen bir olayı anlatan resim çizmeleri istenmiştir. Her öğrenciyle çizdikleri resimlerin ardından resimleri ile ilgili görüşmeler yapılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi ile değerlendirilmiştir. Yapılan analizler sonucunda dört tema elde edilmiştir. Bu temalar (1) Öğretmen kabulü; (2) Akran (öğrenci) kabulü; (3) Dışlanma ve (4) Sözlü taciz olarak adlandırılmıştır. Araştırma sonuçları öğretmen ve akran kabulünün önemini ortaya koyarken; kaynaştırma öğrencilerinin dışlanması ve sözlü tacize uğraması çalışmada ortaya çıkan olumsuz boyutlardır.

Keywords: