Abstract:

Bu araştırmada sağlık çalışanlarının tükenmişlik ve yaşam doyumu düzeyleri, stresle baş etme tarzları açısından incelenmiştir. Araştırmada, ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Veri toplama sürecinde; Yaşam Biçimi Ölçeği (Stresle Başetme Tarzları Ölçeği, Türküm, 2002), Tükenmişlik Ölçeği (Maslach & Jackson, 1981) Yaşam Doyumu Ölçeği (Diener, Emmons, Larsen & Griffin, 1985) kullanılmıştır. Araştırma 474 sağlık çalışanı üzerinde yapılmıştır. Verilerin analizinde; SPSS 18.0 programı ile hesaplanan tanımlayıcı istatistikler, Pearson momentler çarpım korelasyonu ve çoklu regresyon analizi teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, duygusal tükenme ile stresle baş etme ve sorundan kaçınma ve soruna yönelme puanları arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Tükenmişlik ölçeğinin alt boyutlarından duyarsızlaşma puanı ile stresle baş etme tarzları toplam puanı ve stresle baş etme tarzları ölçeğinin alt boyutlarından soruna yönelme ve sosyal destek puanları arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu ortaya çıkmıştır. Stresten kaçınma ile duyarsızlaşma arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanamamıştır. Tükenmişlik ölçeğinin alt boyutlarından kişisel başarı puanı ile stresle baş etme tarzları toplam puanı ve stresle baş etme tarzları ölçeğinin alt boyutlarından sorundan kaçınma, soruna yönelme ve sosyal destek puanları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Kaçınma ve sosyal destek arama baş etme yaklaşımlarının sadece duyarsızlaşmayı anlamlı düzeyde açıkladığı, soruna yönelme tarzı baş etme yaklaşımının ise tükenmişliğin bütün alt boyutlarını ve yaşam doyumunu anlamlı düzeyde açıkladığı bulunmuştur.

Keywords: