Özet:

20. ve 21. Yüzyılda postmodern yaşam yeni bir ivme kazanmıştır ve değişimin odak noktası olan insan yaşamı da postmodern toplum yapısı içerisinde pek çok değişime uğramıştır. Bu durumun doğal bir sonucu olarak kaos, travma ve bölünme sosyal yaşamın dayattığı zorluklar halini almakta ve insan hayatının merkezine yerleşen zorlukla silsilesine dönüşmektedir. Postmodern yaşamın ağırlığının en fazlasıyla hissedildiği yapılardan biri de Amerikan toplumudur ve bu ağırlığın anahtar kelimesi bir kavram olarak ‘depresyonda’ gizlenmektedir. Elizabeth Wurtzel’in Prozac Nation. Young and Depressed in America(2000) ve Arthur Miller’s The Last Yankee(1991) adlı eserlerinde depresyon ve bu durumun uzantısı olan ‘delilik’ kavramının kültürel bir yapılanma olması sebebi ile kültürün bir ürünü olarak karşımıza çıktığı vurgulanmaktadır. Her iki metinde kültürel bir ürün olan delilik kavramının kadın zihinsel alanı üzerinden bedenselleşmesine atıfta bulunmaktadır. Kadın her iki eserde de gerek bedensel gerek zihinsel olarak vurgulanarak toplumun genel çöküşünü vurgulamakta adeta bir mihenk taşı halini almaktadır. Bu Bağlamda incelendiğinde, Wurtzel anlılarını yazarak bir toplumun tamamını dillendirmeyi tercih ederken, Miller Son Yankee kavramıyla Amerikan toplumunun sıkı sıkıya tutunduğu değerlerin çöküşünü anlatmaktadır. Her iki yazarda kadın zihinsel alanını merkeze yerleştirerek aile, mutluluk ve optimizm gibi kavramların adeta fanteziye dönüştüğü bir düzene ışık tutmaktadır. Sonuç olarak Amerikan toplumunun sarsılmaz değerleri yerini umutsuzluk, delilik ve paranoyaya bırakmaktadır.

Anahtar Kelimeler: