Özet:

Marc Prensky, yaptığı çalışmalarda insanları, teknolojik yeteneklerine ve yetkinliklerine göre “dijital yerliler” ve “dijital göçmenler ” olarak 2 gruba ayırmış ve bu tarihten sonra bu konu ile ilgili tartışmalar güncelliğini hiç kaybetmemiştir. Prensky’e göre 1980 öncesi doğanlar dijital göçmen, 1980 sonrası doğanlar ise dijital yerli sayılmalıdır. Adeta teknoloji bilgisiyle doğdukları belirtilen dijital yerlilerin en önemli özelliği aynı anda pek çok işi tek bir cihazla yapabilmeleridir. Ancak Türkiye’de, 1980 sonrası doğan ve yaşları şu anda ortalama olarak 17 ile 25 arasında olan üniversite öğrencilerinin ne tam olarak dijital yerli ne de göçmen gibi davranmadıkları görülmüştür. Üniversite öğrencilerinin, basılı ile dijital yayınları hâla birlikte hizmete sunan üniversite kütüphane yapıları gibi “melez” bir davranış sergiledikleri görülmüştür. Bu çalışmada, Marmara Üniversitesi’ne bağlı fakültelerde eğitim gören öğrencilerin dijital yerli mi, melez mi yoksa göçmen mi oldukları sorgulanacaktır. Çalışmada, 382 öğrenciye anket uygulanmış ve onların bilgi edinme yaklaşımları analiz edilmiştir. Yapılan çalışma sonucunda yeni bir kavram olarak “dijital melezler” önerilmiş; literatürde 1980 ve sonrası olarak belirlenen dijital yerlilerin doğum tarihinin milenyum çağı olan 2000 ve sonrası; dijital göçmenlerin doğum tarihinin 1970 öncesi ve dijital melezler olarak adlandırılacak grubun ise 1970 -1999 arası doğanlar olarak tanımlanması önerilmiştir. Bu çalışmadan çıkan sonuç, kullanıcıların (dijital yerli / dijital göçmen / dijital melez) ihtiyaç ve beklentilerini dikkate alarak hizmet sunmaya çalışan kütüphanelerin, literatürde yer alan moda yaklaşımlar yerine kanıta dayalı bir anlayışla hizmet politikası geliştirmesi gerektiğini ispatlaması açısından da önemlidir

Anahtar Kelimeler: